USS Zumwalt (DDG-1000)
Ilustracja
Klasa

niszczyciel

Typ

Zumwalt

Historia
Stocznia

Bath Iron Works

Położenie stępki

17 listopada 2011

Wodowanie

28 października 2013

 US Navy
Wejście do służby

15 października 2016

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

14 000 ton

Długość

183 metry

Szerokość

24,1 m

Zanurzenie

8,4 m

Napęd
2 turbiny gazowe Rolls-Royce MT-30
pomocnicze silniki Diesla
Prędkość

30,3 węzły (56 km/h)

Sensory
• Radar dozoru przestrzeni nawodnej i powietrznej AN/SPY-3
• Radar kierowania ogniem i walki elektronicznej AN/SPY-4
Uzbrojenie
• 2 armaty 155 mm Advanced Gun System
• 20 wyrzutni pocisków rakietowych MK 57 systemu VLS (80 pocisków BGM-109)
• Wyrzutnie pocisków rakietowych RIM-162 Evolved Sea Sparrow (ESSM)
• Pociski BGM-109 Tomahawk
• Przeciwokrętowe rakietotorpedy (VL-ASROC)
• 2 działka 30 mm Mk 46 Mod 2
Wyposażenie
• Wyrzutnie celów pozornych SRBOC
• Wyrzutnie pułapek MK-53 Decoy Launching System
Wyposażenie lotnicze
2 × SH-60 LAMBS
Załoga

142 osoby

USS Zumwalt (DDG-1000) – okręt wiodący niszczycieli typu DDG-1000, zbudowany w stoczni Bath Iron Works przez Stany Zjednoczone dla amerykańskiej marynarki wojennej. Największy w historii okręt tej klasy budowany dla US Navy, nazwany na cześć admirała Elma Zumwalta. Stępkę pod jednostkę położono 17 listopada 2011 roku[1], wodowanie odbyło się 28 października 2013 roku[2], 12 kwietnia 2014 roku niszczyciel ochrzczono[3], a 15 października 2016 roku – przyjęto do służby[4].

Obecnie okręt ten stacjonuje w bazie w Yokosuka w okolicach Tokio i został przydzielony do 15. szwadronu niszczycieli. Ma stacjonować w tym miejscu już na stałe.[5]

Opis

Podstawowymi założeniami nowego typu okrętu są[6]:

  • zintegrowany system zasilania (Integrated Power System – IPS), zapewniający 78 megawatów mocy i pokrywający całe zapotrzebowanie okrętu na energię z zapasem na przyszłe modernizacje[7];
  • radar dwupasmowy (Dual Band Radar – DBR);
  • zintegrowany system broni podwodnej (Integrated Undersea Warfare System – IUSW);
  • budowa kompozytowa;
  • zewnętrzne pionowe wyrzutnie pocisków (Peripheral Vertical Launching System – PVLS);
  • zaawansowane działo (Advanced Gun System – AGS);
  • przeszywający, odwrócony dziób kadłuba;
  • system atrap obronnych przeciwko pociskom naprowadzanym na podczerwień;
  • autonomiczny system przeciwpożarowy (Autonomic Fire Suppression System – AFSS).

Nowe stanowisko US Navy wobec programu

31 lipca 2008 US Navy zaproponowała Kongresowi zatrzymanie programu niszczycieli typu DDG-1000 i wznowienie w zamian programu niszczycieli typu DDG-51[8]. Nowe stanowisko marynarki obejmuje także przeznaczenie środków finansowych na nowe okręty typu Arleigh Burke. US Navy wnosiła o ich zabezpieczenie w planie budżetowym na rok 2008/2009 na rzecz 3 okrętów typu DDG-1000. Kongres nie wyraził jednak zgody na rezygnację z budowy okrętów typu Zumwalt, przeznaczając pieniądze na budowę trzech pierwszych okrętów.

Według stanu na listopad 2011 roku stopień zaawansowania budowy wynosił 60%.

Przypisy

  1. ↑ Keel Laid for First DDG 1000 Destroyer. navy.mil, 17 listopada 2011. [dostęp 2016-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 lutego 2017)]. (ang.).
  2. ↑ Christopher P. Cavas: The Z-boat floats! Zumwalt launched into the night. defensenews.com, 29 października 2013. [dostęp 2016-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 października 2016)]. (ang.).
  3. ↑ Technology New US Navy Destroyer Zumwalt Christened in Maine. ABC, 2014-04-12. [dostęp 2014-04-13]. (ang.).
  4. ↑ Łukasz Golowanow: Zumwalt przyjęty do służby. Konflikty.pl, 16 października 2016. [dostęp 2016-10-16].
  5. ↑ Najnowocześniejszy okręt USA w Japonii. CNN: Zainteresują się tym Chiny [online], www.rmf24.pl [dostęp 2022-09-27] (pol.).
  6. ↑ Futurystyczny niszczyciel USS „Zumwalt” wprowadzony do służby - Defence24 [online], www.defence24.pl [dostęp 2020-08-31].
  7. ↑ PCU Zumwalt Public Affairs: Navy's Most Advanced Warship, USS Zumwalt Arrives in Norfolk. navy.mil, 14 września 2016. [dostęp 2016-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-27)]. (ang.).
  8. ↑ CRS Report for Congress: Navy DDG-1000 and DDG-51 Destroyer Programs: Background, Oversight Issues, and Options for Congress (Updated September 11, 2008) (ang.)

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.