USS Preston (DD-379)
Ilustracja
Klasa

niszczyciel

Typ

Mahan

Historia
Stocznia

Mare Island

Położenie stępki

27 października 1934

Wodowanie

22 kwietnia 1936

 US Navy
Wejście do służby

27 października 1936

Zatopiony

14 listopada 1942
(II b. pod Guadalcanalem)

Dane taktyczno-techniczne
Długość

104 metry

Szerokość

10,7 metra

Zanurzenie

3 metry

Prędkość

37 węzłów

Uzbrojenie
1942:
5 dział 127 mm L/38
4 Bofors 40 mm Mk1/Mk2
6 20 mm Oerlikon
Wyrzutnie torpedowe

12 x 533 mm

Załoga

158

USS Preston (DD-379)amerykański niszczyciel typu Mahan zwodowany 22 kwietnia 1936 roku w stoczni Mare Island, który w okresie przedwojennym służył na Zachodnim Wybrzeżu, gdzie pełnił też służbę eskortową po wybuchu II wojny światowej. 15 października 1942 roku wypłynął na południowy Pacyfik w eskorcie zespołu Task Force 16, w drodze na Wyspy Salomona zaś – po połączeniu TF16 z Task Force 17 – wszedł w skład Task Force 61 sformowanego wokół lotniskowców USS „Enterprise” (CV-6) i USS „Hornet” (CV-8). Pływając w pierścieniu eskorty USS „Enterprise”, broniąc okrętu flagowego admirała Thomasa Kinkaida podczas bitwy pod Santa Cruz, zestrzelił dwa japońskie samoloty[1].

W połowie listopada „Preston” wszedł w skład Task Force 64 admirała Willisa Lee, z pancernikami USS „Washington” (BB-56) i USS „South Dakota” (BB-57), z którym okrążając Guadalcanal od zachodu, udał się w kierunku północnym, aby okrążając od północy wyspę Savo przechwycić japoński zespół okrętów adm. Nobutake Kondō[1]. W wywiązanej stąd II nocnej bitwie pod Guadalcanalem, wraz z niszczycielami „Walke” i „Benham” otworzył ogień do krążownika „Nagara”, kilkakrotnie trafiając go ze swoich dział dział 127 mm L/38[2]. W ciasnych wodach cieśniny Ironbottom Sound, „Preston” sam jednak otrzymał kilka trafień z dział 152 mm japońskiego krążownika, które uszkodziły jego kotłownię, zaś wywołany eksplozjami pożar zagroził wyrzutniom torpedowym na pokładzie niszczyciela. Okręt stracił też wówczas swój tylny komin[2].

Z utraconym zasilaniem okręt stał się celem skoncentrowanego ognia artyleryjskiego ze sterburty i bakburty, który rozerwał dużą część stali kadłuba okrętu, a wdzierająca się do jego wnętrza woda, wywołała silny przechył jednostki[2]. O godzinie 23:36 okręt został opuszczony na rozkaz przez załogę, a 10 minut później przewrócił się do góry stępką i zatonął[2]. Według niektórych świadków, w zamieszaniu nocnej bitwy, USS „Preston” otrzymał kilka trafień z artylerii pomocniczej amerykańskiego pancernika USS „Washington”. Niektóre źródła jednak w ogóle nie wspominają o tej teorii[2]. Okręt został wyróżniony dwoma odznaczeniami Battle Star[2].

Przypisy

  1. 1 2 Robert Parkin: Blood On The Sea, s. 115-116
  2. 1 2 3 4 5 6 Robert Parkin: Blood On The Sea, s. 117-118

Bibliografia

  • Robert Parkin: Blood On The Sea: American Destroyers Lost In World War II. Da Capo Press, 1995. ISBN 1-885119-17-8.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.