Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Początek budowy |
4 czerwca 1962 |
Wodowanie |
22 czerwca 1963 |
US Navy | |
Wejście do służby |
15 września 1964 |
Wycofanie ze służby |
28 marca 1994 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
130 metrów |
Szerokość |
10 metrów |
Zanurzenie testowe |
400 metrów |
Napęd | |
1 reaktor PWR S5W, 2 turbiny (15 000 KM), 1 wał | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Uzbrojenie | |
16 x Polaris A-3 / Poseidon C-3 SLBM 12 torped Mark 48 | |
Wyrzutnie torpedowe |
4 × 533 mm (dziób) |
Załoga |
140 oficerów i marynarzy |
USS John C. Calhoun (SSBN-630) – amerykański okręt podwodny o napędzie atomowym z okresu zimnej wojny typu James Madison, przenoszący pociski SLBM. Wszedł do służby w 1964 roku. Okręt nazwano imieniem dziewiętnastowiecznego amerykańskiego polityka Johna Calhouna. Wycofany ze służby w 1994 roku.
Historia
Kontrakt na budowę okrętu został przydzielony stoczni Newport News Shipbuilding w Newport News 20 lipca 1961 roku. Rozpoczęcie budowy okrętu nastąpiło 4 czerwca 1962 roku. Wodowanie miało miejsce 22 czerwca 1963 roku, wejście do służby 15 września 1964 roku. Okręt rozpoczął patrole operacyjne 22 marca 1965 roku w składzie 18. eskadry okrętów podwodnych[1].
W 1978 roku na „John C. Calhoun” wymieniono pociski Polaris na Poseidon. Kolejna modernizacja uzbrojenia miała miejsce w 1982 roku, kiedy to wymieniono pociski na Trident I. Okręt wycofano ze służby 28 marca 1994 roku, w tym samym roku zakończyło się jego złomowanie[2].
Przypisy
- ↑ USS John C. Calhoun (SSBN-630) (ang.)
- ↑ USS John C. Calhoun. nvr.navy.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-26)]. (ang.)
Bibliografia
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K.J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
- Norman Polmar: The Naval Institute Guide to the Ships and Aircraft of the U.S. Fleet (18th ed). Annapolis: Naval Institute Press, 2005. ISBN 978-1-59114-685-8.