USS Cummings (DD-44)

USS Cummings (DD-44)
Historia
Stocznia	Bath Iron Works
Położenie stępki	21 maja 1912
Wodowanie	6 sierpnia 1913
US Navy
Nazwa	USS Cummings
Wejście do służby	19 września 1913
Wycofanie ze służby	23 czerwca 1922
US Coast Guard
Nazwa	USCG Cummings
Wejście do służby	15 maja 1925
Wycofanie ze służby	30 kwietnia 1932
Los okrętu	sprzedany na złom 22 sierpnia 1934
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1 020 ton
Długość	93 m
Szerokość	9,5 m
Zanurzenie	2,8 m
Prędkość	29 węzłów
Uzbrojenie
3 x 102 mm 8 wyrzutni torpedowych kal. 450 mm
Załoga	98 oficerów i marynarzy

USS Cummings (DD-44) – amerykański niszczyciel typu Cassin, służący w United States Navy podczas I wojny światowej. Później przekazany do Straży Przybrzeżnej Stanów Zjednoczonych, gdzie nosił oznaczenie "CG-3".

Niszczyciel został zwodowany 6 sierpnia 1913 w stoczni Bath Iron Works w Bath w stanie Maine. Matką chrzestną była pani H. Beates, Jr., krewna komandora podporucznika Cummingsa. Okręt wszedł do służby 19 września 1913 z komandorem podporucznikiem A. Crenshawem jako dowódcą.

"Cummings" opuścił Boston w listopadzie 1913 i pływał w rejsy wzdłuż atlantyckiego wybrzeża USA i na Karaiby do czerwca następnego roku, kiedy to został przebazowany do Newport. Brał tam udział w patrolach neutralności i pływał wzdłuż wybrzeża do momentu przystąpienia USA do I wojny światowej.

Niszczyciel dotarł do stoczni New York Navy Yard 12 maja 1917 w celu wyposażenia w sprzęt potrzebny do służby zamorskiej, następnie 15 maja dołączył do bazy niszczycieli w Queenstown w Irlandii. Służył jako eskortowiec statków płynących przez Kanał, będąc w gestii dowódcy amerykańskich sił morskich na obszarze wód europejskich. Podejmował także patrole ZOP w pobliżu południowych wybrzeży Irlandii, 14 razy atakując okręty podwodne. Po wojnie służył jako eskorta w pobliżu wybrzeża francuskiego, będąc jednym z okrętów eskortujących "George Washington", na którym prezydent Wilson przybył do Brestu w drodze na konferencje wersalską.

"Cummings" opuścił wody europejskie 16 grudnia 1918 i od 6 lutego do 9 kwietnia 1919 uczestniczył w manewrach niszczycieli i ćwiczeniach artyleryjskich w pobliżu bazy w zatoce Guantanamo. W lipcu i sierpniu operował z portu w Newport, a następnie był w rezerwie w Filadelfii pomiędzy sierpniem 1919 a marcem 1921. Wrócił do służby w pobliżu wschodniego wybrzeża USA, zanim został wycofany ze służby w Filadelfii 23 czerwca 1922.

Przekazany amerykańskiemu Departamentowi Skarbu w celu oddania 6 czerwca 1924 do służby w Straży Przybrzeżnej. Brał udział patrolach rumowych. Bazował w New London (Connecticut) zanim został przebazowany do Stapleton w 1931.

"Cummings" został zwrócony Marynarce 23 maja 1932 i został sprzedany na złom 22 sierpnia 1934 zgodnie z ustaleniami traktatu londyńskiego.

Zobacz też

USS "Cummings", aby zobaczyć inne okręty noszące tę nazwę.

Bibliografia

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.