Ułar kaspijski
Tetraogallus caspius[1]
(S. G. Gmelin, 1784)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Coturnicini

Rodzaj

Tetraogallus

Gatunek

ułar kaspijski

Synonimy
  • Tetrao caspius Gmelin, 1784[2]
Podgatunki
  • T. c. tauricus Dresser, 1876
  • T. c. caspius (S. G. Gmelin, 1784)
  • T. c. semenowtianschanskii Zarudny, 1908
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Ułar kaspijski[4] (Tetraogallus caspius) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae).

Systematyka

Wyróżniono trzy podgatunki T. caspius[5]:

  • T. caspius tauricus – południowa i wschodnia Turcja, zachodnia Armenia.
  • T. caspius caspius – środkowa Armenia do Turkmenistanu.
  • T. caspius semenowtianschanskii – góry Zagros (południowo-zachodni Iran).

Występowanie

Ułar kaspijski żyje w Azji Mniejszej, na południowym Kaukazie oraz w północnym i południowo-zachodnim Iranie. Zamieszkuje on zbocza górskie z rumoszem oraz rzadką roślinnością kserofityczną na wysokości ok. 2400 m n.p.m.

Opis

Ułar kaspijski osiąga długość ciała 56 cm, długość skrzydła 24,5–28,5 cm[6]. Ptak ten jest upierzony rdzawoszaro w ciemniejsze podłużne, a także poprzeczne rzędy prążków oraz plamek. Szyja jest pokryta białymi pasami, a natomiast jego nogi są pomarańczowo-czerwone.

Pożywienie

Ułar kaspijski żywi się roślinami oraz drobnymi bezkręgowcami.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje ułara kaspijskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji jest spadkowy[3].

Przypisy

  1. ↑ Tetraogallus caspius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ Caspian Snowcock (Tetraogallus caspius). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  3. 1 2 Tetraogallus caspius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-31].
  5. ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-31]. (ang.).
  6. ↑ Przemysław Busse (red.), Zygmunt Czarnecki, Andrzej Dyrcz, Maciej Gromadzki, Roman Hołyński, Alina Kowalska-Dyrcz, Jadwiga Machalska, Stanisław Manikowski, Bogumiła Olech: Ptaki. T. II. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 311, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0563-0.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.