Tyrrell 020C (Grand Prix Wielkiej Brytanii 1993) | |||
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant |
Harvey Postlethwaite | ||
Dane techniczne | |||
Nadwozie |
monokok z włókien węglowych | ||
Zawieszenie przednie |
popychacze, amortyzatory Koni | ||
Zawieszenie tylne |
popychacze, amortyzatory Koni | ||
Silnik |
Honda RA101-E 3,5 V10 (1991) | ||
Skrzynia biegów |
Hewland, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny | ||
Paliwo | |||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy |
Satoru Nakajima | ||
Używany | |||
Wyścigi |
41 | ||
Wygrane |
0 | ||
Pole position |
0 | ||
Najszybsze okrążenie |
0 | ||
|
Tyrrell 020 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Harveya Postlethwaite'a i George'a Rytona. Uczestniczył w sezonach 1991–1993.
Historia
Samochód był następcą innowacyjnego aerodynamiczne 019, który jako pierwszy w historii stosował podniesiony nos[1]. Model 020 pod względem aerodynamiki był podobny do poprzednika. Różnicą było zastosowanie w miejsce Forda silników Honda, z których w 1990 korzystał mistrzowski McLaren[2]. W rzeczywistości silniki Honda były cięższe od Fordów i wpływały negatywny na rozkład masy, a co za tym idzie – na prowadzenie samochodu, którego to problemu nie udało się wyeliminować[3].
Fakt używania tych jednostek oraz sponsoring Brauna powodowały, że oczekiwania względem Tyrrella przed sezonem 1991 były wysokie[2][4]. Obaj kierowcy 020 – Stefano Modena i Satoru Nakajima – zdobyli punkty w debiucie samochodu, podczas Grand Prix USA 1991. Jednakże w trzech kolejnych eliminacjach żaden zawodnik Tyrrella nie dojechał do mety, wliczając w to Grand Prix Monako, w którym Modena startował z pierwszego rzędu[5]. Te niepowodzenia oraz impas w sprawie dyskusji na temat kontraktu z Kenem Tyrrellem spowodowały, że główny projektant modelu, Harvey Postlethwaite, odszedł przed Grand Prix Kanady do Saubera. W Grand Prix Kanady Modena osiągnął najlepszy wynik sezonu, finiszując na drugim miejscu, za Nigelem Mansellem. W dalszej części sezonu Włoch zdobył jeszcze jeden punkt, co dało Tyrrellowi szóste miejsce w końcowej klasyfikacji – wynik, którego konstruktor ten nigdy już nie pobił[3]. Mimo to Tyrrell kończył sezon w atmosferze rozczarowania, przez co Honda podjęła współpracę z Footworkiem, a Braun zaprzestał sponsorowania zespołu[2].
W 1992 roku wprowadzono ulepszoną wersję modelu, nazwaną 020B. Współprojektantem pojazdu został Mike Coughlan. Stosowała ona silnik Ilmor, a jego kierowcami byli Olivier Grouillard i Andrea de Cesaris. De Cesaris uzyskał tym samochodem osiem punktów[6]. W pierwszej połowie sezonu 1993 używana była wersja „C”, zastąpiona następnie Tyrrellem 021[7].
Wyniki w Formule 1
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
---|---|
Oznaczenie | Wyjaśnienie |
Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
Nie prekwalifikował się (NPK) | |
Różowy | Nie ukończył (NU) |
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
Wykluczony (WYK/EX) | |
Biały | Nie wystartował (NW) |
Kontuzjowany (K/INJ) | |
Wyścig odwołany (OD/C) | |
Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
Nie przybył (NP/DNA) | |
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
Nie został zgłoszony (–) | |
Pogrubienie | Start z pole position |
Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
† | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
* | Sezon w trakcie |
1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
Lista systemów punktacji Formuły 1 |
Sezon | Zespół | Silnik | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców |
Wyniki konstruktora | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1991 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | |||||||||||||||||||
Braun Tyrrell Honda | Honda | Satoru Nakajima | 5 | NU | NU | NU | 10 | 12 | NU | 8 | NU | 15 | NU | NU | 13 | 17 | NU | NU | 2 | 15 | 12 | 6 | |
Stefano Modena | 4 | NU | NU | NU | 2 | 11 | NU | 7 | 13 | 12 | NU | NU | NU | 16 | 6 | 10 | 10 | 8 | |||||
1992 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | |||||||||||||||||||
Tyrrell Racing Organisation | Ilmor | Olivier Grouillard | NU | NU | NU | NU | 8 | NU | 12 | 11 | 11 | NU | NU | NU | NU | NU | NU | NU | 0 | 24 | 8 | 6 | |
Andrea de Cesaris | NU | 5 | NU | NU | 14 | NU | 5 | NU | NU | NU | 8 | 8 | 6 | 9 | 4 | NU | 8 | 9 | |||||
1993 | Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | |||||||||||||||||||
Tyrrell Racing Organisation | Yamaha | Ukyō Katayama | NU | NU | NU | NU | NU | NU | 17 | NU | 13 | - | - | - | - | - | - | - | 0 | 28 | 0 | 13 | |
Andrea de Cesaris | NU | NU | NU | NU | DK | 10 | NU | 15 | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | 27 |
Przypisy
- ↑ Wouter Melissen: Tyrrell 019 Cosworth. [w:] ultimatecarpage.com [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
- 1 2 3 TYRRELL FORD 019. [w:] research-racing.de [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-08)]. (ang.).
- 1 2 Jennie Mowbray: #F1 History: 1991 Tyrrell 020 – So Near…Yet So Far…. [w:] thejudge13.com [on-line]. 2015-02-19. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
- ↑ Tyrrell 020 (1991) pictures. [w:] f1fanatic.co.uk [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
- ↑ Tyrrell 020. [w:] research-racing.de [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
- ↑ Tyrrell 020B. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
- ↑ Tyrrell 020C. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).