Turzyca blada

Turzyca blada
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca blada
	Nazwa systematyczna
	Carex pallescens L.; Sp. Pl.: 977 (1753)

Turzyca blada (Carex pallescens L.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Obszar występowania obejmuje Europę, zachodnią Azję, Tunezję w północnej Afryce oraz północno-wschodnią część Ameryki Północnej^[3]. W Polsce jest pospolity, zwłaszcza w południowej części kraju^[4].

Morfologia

Kłoski

Owoc z przysadką

Pokrój: Roślina trwała, wysokości 20–45 (70) cm, kępkowa, bez rozłogów.
Łodyga: Sztywno wzniesiona, ostro trójkanciasta.
Liście: Najniższe pochwy liściowe jasnobrązowe lub czerwonobrązowe. Blaszki liściowe wiotkie, płaskie, 2–3 mm szerokości, luźno owłosione, żółtozielone. Podsadki liściowate, na brzegach szorstkie.
Kwiaty: Kwiatostan długości 3–5 cm, składający się z 3–4 wzniesionych kłosów na krótkich szypułkach. Kłos szczytowy z kwiatami męskimi, pozostałe z gęstymi kwiatami żeńskimi. Przysadki białawe, z zielonym wystającym grzbietem, u góry orzęsione. Pęcherzyki 2,3–3 mm długości, żółtozielone, błyszczące, bez dzióbka. Słupek o trzech znamionach. Kwitnie od kwietnia do lipca.
Owoce: Orzeszek.

Siedliskiem są ubogie murawy, poręby, lasy iglaste. Głównie na glebach piaszczysto-gliniastych.

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
1 2 Carex pallescens L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-29] .
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 132, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

Jürke Grau, Bruno P. Kremer, Bodo M. Möseler, Gerhard Rambold, Dagmar Triebel: Gräser. Monachium: Mosaik Verlag GmbH, 1984.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.