Tuliłów
wieś
Ilustracja
Szkoła podstawowa i remiza strażacka w Tuliłowie
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

bialski

Gmina

Międzyrzec Podlaski

Liczba ludności (2021)

449[1][2]

Strefa numeracyjna

83

Kod pocztowy

21-560[3]

Tablice rejestracyjne

LBI

SIMC

0016290[4]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Międzyrzec Podlaski
Mapa konturowa gminy wiejskiej Międzyrzec Podlaski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Tuliłów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Tuliłów”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Tuliłów”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Tuliłów”
Ziemia51°59′18″N 22°43′15″E/51,988333 22,720833[5]

Tuliłów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Międzyrzec Podlaski[4][6].

Integralne części wsi Tuliłów[4][6]
SIMCNazwaRodzaj
0016308Dalekieczęść wsi

W latach 1931–1972 znajdował się w granicach Międzyrzeca Podlaskiego[7][8]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Międzyrzec Podlaski[9]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 395 mieszkańców[10].

Historia

Wieś położona w powiecie mielnickim województwa podlaskiego, wchodziła w 1662 roku w skład majętności międzyrzeckiej Łukasza Opalińskiego[11]. Tuliłów, w spisie z 1827 r. i na mapie wojskowej topograficznej opisano jako wieś i folwark w powiecie radzyńskim (1867–1975), gminie Zagajniki, parafii Międzyrzec. Położony o 2 wiorsty na zachód od Międzyrzeca. W roku 1883 posiadał 48 domów i 290 mieszkańców na 1381 morgach (w tym 896 mórg włościańskich). Folwark wchodził w skład dóbr Międzyrzec.

W 1827 spisano tu 41 domów i 232 mieszkańców.

Spis urzędowy osad guberni siedleckiej z r. 1887 podaje drugą wieś tej nazwy w gminie Szóstka (a więc też pod Międzyrzecem), mającą 62 domy i 691 mieszkańców z gruntem 1441 mórg. Wsi tej nie podają dawniejsze spisy i nie oznaczają mapy sztabowe[12]. Nie występuje również w skorowidzu Zinberga z roku 1877.

Archeologia

Wykopaliska archeologiczne na terenie tzw. Starego Tuliłowa (południowa część wsi) pokazały, że tereny te mają nieprzerwaną ciągłość osadniczą od co najmniej 2500 lat. Po wstępnym rozpoznaniu archeologicznym przez Muzeum Południowego Podlasia utworzono pięć stanowisk. Znajdują się tu pozostałości osady z (kultury trzcinieckiej – ok. 1500 lat p.n.e. (była to osada produkcyjna; liczne kręgi kamienne ze śladami palenisk), wielbarskiej i z okresu rzymskiego oraz średniowiecza – VII–XIII i XV–XVI w.).

Inne

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Mikołaja w Międzyrzecu Podlaskim.

We wsi znajdują się:

Przypisy

  1. ↑ Wieś Tuliłów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-05], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-12-01].
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1302 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 3 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 141516
  6. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
  7. ↑ Dz.U. z 1931 r. nr 53, poz. 436
  8. ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
  9. ↑ Strona gminy, sołectwa i sołtysi [dostęp 2023-12-01
  10. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  11. ↑ Jacek Pielas, Podział latyfundium Łukasza Opalińskiego, marszałka nadwornego koronnego z lat 1668-1670, w: Inter maiestatem ac libertatem. Studia z dziejów nowożytnych dedykowane Profesorowi Kazimierzowi Przybosiowi, red. J. Stolicki, M. Ferenc, J. Dąbrowski, Kraków 2010, s. 158.
  12. ↑ Tuliłów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 615.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.