Trzcinnik owłosiony
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

trzcinnik

Gatunek

trzcinnik owłosiony

Nazwa systematyczna
Calamagrostis villosa (Chaix) J. F. Gmel.
Syst. Nat., ed. 13[bis].: 172 (1791)[3]

Trzcinnik owłosiony (Calamagrostis villosa) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Występuje w Europie od Francji na zachodzie po Ukrainę na wschodzie[3]. W Polsce rośnie w południowej części kraju, zwłaszcza w górach i na wyżynach[4].

Morfologia

Pokrój
Kwiaty
Pokrój
Roślina luźnokępkowa o podziemnych rozłogach.
Łodyga
Nierozgałęzione źdźbło o wysokości 0,5-1 m, przeważnie łukowato wznoszące się.
Liście
Szerokie, wiotkie, wyrastające z przeważnie owłosionej pochwy.
Kwiaty
Zebrane w wiechę o cienkich gałązkach. Kłoski jednokwiatowe o owłosionej ości. Plewy są zaostrzone, bez wyraźnej linii grzbietowej. Szerokoeliptyczna dolna plewka jest 5-nerwowa,delikatna, przejrzysta i przeważnie krótsza od włosków wyrastających u jej nasady. Ość plewki przeważnie wystaje ponad zęby dolnej plewki.
Gatunki podobne
Trzcinnik lancetowaty.

Biologia i ekologia

  • Rozwój: Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od sierpnia do września. Kwiaty są wiatropylne.
  • Siedlisko: Występuje w wilgotnych zaroślach i lasach. Badania fitosocjologiczne wykazują, że w połowie XX wieku gatunek ten nie występował na bieszczadzkich połoninach, po zaprzestaniu ich wypasu zaczyna się tutaj pojawiać, wypierając borówczyska zarastające połoniny[5]
  • Fitosocjologia: W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Calamagrostion, Ass. Calamagrostietum villosae, Ass. Crepido-Calamagrostietietum villosae, Ass. Calamagrostio villosae-Pinetum, Ass. Calamogrostio villosae-Piceetum[6].
  • Genetyka: Liczba chromosomów 2n = 28 i 56. W 2003 naukowcy z Instytutu Botaniki PAN w Krakowie przeprowadzili badania genetyczne, cytologiczne i morfologiczne górskich gatunków trzcinnika i opisali ich mieszańce[7].

Zmienność

Tworzy mieszańce z trzcinnikiem leśnym i lancetowatym[8].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-28] (ang.).
  3. 1 2 Calamagrostis villosa (Chaix) J.F.Gmel., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-06].
  4. ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.), Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 104, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. ↑ Bieszczadzki serwis informacyjny. [dostęp 2009-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-24)].
  6. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  7. ↑ Biosystematyka gatunków górskich Calamagrostis. [dostęp 2009-02-23].
  8. ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia

  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.