Transport kolejowy w Gwinei Równikowej – zlikwidowany system transportu szynowego w Gwinei Równikowej. Obecnie Gwinea Równikowa jest państwem pozbawionym transportu kolejowego^[1].

Historia

Gwinea Równikowa, dawniej kolonia Hiszpanii, znana jako Gwinea Hiszpańska składa się z dwóch części: kontynentalnej (Mbini) oraz wyspy Bioko (dawniej Fernando Po). Stolica, Santa Isabel (obecnie Malabo) znajdowała się na wyspie Fernando Po^[1].

Pod koniec XIX lub na początku XX wieku na Fernando Po pojawiło się kilka krótkich, wąskotorowych kolei leśnych o rozstawie szyn 600 mm. Wykorzystywały one wagony napędzane ręcznie. Zostały one w dużej części zastąpione w 1913 przez linię kolei parowej Ferrocarril de San Carlos o tym samym rozstawie szyn, biegnącą mniej więcej na południowy zachód od Santa Isabel, na odcinku około 17 km, do miejscowości Basupu. Kilometrowy odcinek biegnący na północ od stacji w centrum Santa Isabel (od Plaza de España, obecnie Plaza de la Independencia, do portu) zawierał odcinek zębaty systemu Abta. Linia nigdy nie została przedłużona do celu zawartego w nazwie, czyli miejscowości San Carlos (obecna Luba), około 40 km na południe od Santa Isabel. Nie stała się też częścią planowanej, 160-kilometrowej sieci obejmującej całą wyspę Bioko. Linia do portu z sekcją zębatą została zamknięta w 1926. Odcinek do Basupu zakończył działalność w 1931 (przez cały okres funkcjonowania był niezbyt rentowny)^[1].

Na obszarach Rio Muni (Mbini), czyli w części kontynentalnej funkcjonowało co najmniej trzynaście kolei leśnych o rozstawie 600 lub 1000 mm i długości od około 5 do 60 kilometrów. Część z nich dysponowała trakcja parową. Pierwszą z nich otwarto w 1922. Ostatnia została zamknięta w 1963^[1].

Przypisy