Tramwaje w Witebsku
tramwaj
Ilustracja
AKSM-62103 w Witebsku
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Lokalizacja

Witebsk

Operator

Witebskobławtotrans

Liczba linii

5

Lata funkcjonowania

od 1898

Dzienna
liczba pasażerów

83 000

Roczna
liczba pasażerów

30 200 000

Infrastruktura
Schemat sieci
Schemat sieci
Długość sieci

36,1 km

Rozstaw szyn

1524 mm

Napięcie zasilania

600 V DC

Liczba zajezdni

1

Tabor
Liczba pojazdów

88

Strona internetowa

Tramwaje w Witebsku – system komunikacji tramwajowej w białoruskim mieście Witebsk działający od 1898 roku[1]. Jeden z dwóch systemów tramwajowych w obwodzie witebskim (obok systemu w Nowopołocku).

Historia

W 1895 r. wpłynęły do rady miasta pierwsze plany budowy tramwajów w Witebsku. Zajezdnię wybudowano przy ul. Zadunowskiej, która mogła pomieścić do 42 wagonów. Od 1896 r. do 1898 r. zostały zbudowane cztery odcinki linii tramwajowych. Łączna długość zbudowanych linii wynosiła 6 km. 25 kwietnia 1898 r. właściciel koncesji p. Guillon sprzedał koncesję belgijskiej spółce “Tramways de Witebsk”. Otwarcie tramwajów w Witebsku nastąpiło 18 czerwca 1898 r. Spółka “Tramways de Witebsk” eksploatowała tramwaje do czasu wybuchu rewolucji październikowej w 1917 r. Średnia płaca miesięczna (w 1914 r.) motorniczego wynosiła 20–25 rubli, a konduktora 18–20 rubli. Dzień pracy trwał 18 godzin.

Od początku lat 20. XX wieku zaczął się poprawiać stan techniczny taboru i infrastruktury. W 1925 r. wybudowano nową linię od ulicy Gogolewskiej do Winczewskiej. Rok później nową trasę wybudowano wzdłuż ulicy Bolnicznej. W 1933 r. i 1934 r. oddano do eksploatacji dwie linie odpowiednio: do Surazu i przedłużenie linii wzdłuż ulicy Frunze. W 1935 r. otwarto pierwszą linię szerokotorową (1524 mm) przez most nad Dźwiną do placu Swobody gdzie wybudowano pętlę. W 1940 r. w Witebsku było 6 linii o łącznej długości 50 km.

Od początku II wojny światowej do 1941 r. tramwaje kursowały bez zakłóceń. W czasie okupacji niemieckiej niemal cała infrastruktura została zniszczona. Po wyzwoleniu miasta przystąpiono do odbudowy zniszczonej infrastruktury tramwajowej, także w latach 1946–1949 odbudowano prawie 26 km tras tramwajowych, oraz zajezdnię tramwajową. Ruch tramwajowy wznowiono 5 października 1947 r. W październiku 1960 r. otwarto linię tramwajową nr 7 na trasie ulica Frunze – DOK. W 1961 r. tramwaje zostały wyposażone w łączność radiową oraz bezkonduktorską obsługę tramwajów. 20 listopada 1966 r. otwarto muzeum komunikacji miejskiej.

Do 2020 r. sieć tramwajowa liczyła ok. 36,1 km torów (w 90% w pełni wydzielonych z jezdni) i osiem linii. 21 lipca tego roku wstrzymano ruch tramwajów na pięciokilometrowym odcinku wzdłuż prospektu Liudnikowa i ulicy Gagarina w związku z przebudową trzypasmowej ul. Gagarina na sześciopasmową. Linie 1 i 3 skrócono do prospektu Frunzego i zlikwidowano linię nr 5, a już 22 lipca rozpoczęto rozbiórkę torowiska[2].

Linie

Stan z lutego 2020 r.[3]

Linia Trasa
wulica Haharyna ↔ wulica Maksima Horkaha
wulica Pietrusia Brouki ↔ wulica Maksima Horkaha
wulica Haharyna ↔ wulica Pietrusia Brouki
wulica Haharyna ↔ praspiekt Frunzie
praspiekt Frunzie ↔ wulica Maksima Horkaha

Tabor

W roku otwarcia tramwajów w Witebsku było 18 wagonów silnikowych i 15 letnich wagonów doczepnych. Do 1930 r. we wszystkich eksploatowanych tramwajach zabudowano pomosty. W 1934 r. dostarczono pierwsze 4 tramwaje typu H. W czasie II wojny światowej wszystkie 62 wagony zostały zniszczone. W 1947 r. odbudowanych i sprawnych było 19 wagonów. W 1948 r. otrzymano z Moskwy 20 używanych tramwajów. W 1958 r. dostarczono 6 nowych tramwajów MTW-82. W 1961 r. otrzymano nowe składy tramwajowe KTM/KTP-2. Do 1975 r. otrzymano nowe typy tramwajów: RWZ-6 oraz KTM-5, liczebność taboru wynosiła 170 wagonów. Najnowsze tramwaje dla Witebska dostarcza białoruska firma Biełkommunmasz, która od 2005 r. dostarczyła 15 tramwajów typu AKSM-60102, a po 2009 r. dostarczyła 44 częściowo niskopodłogowe tramwaje typu AKSM-62103.

Stan z lutego 2020 r.[4]

Zdjęcie Typ Eksploatacja od Liczba
KTM-5 1973 11
KTM-8KM 2014 6
AKSM-60102 2015 15
AKSM-62103 2009 44
Łączna liczba: 76

Tabor techniczny składa się z 12 wagonów.

Przypisy

  1. ↑ Chronołogija sobytij w istorii priedprijatija. tramway.by. [dostęp 2020-02-15]. (ros.).
  2. ↑ Witold Urbanowicz, Witebsk: Tramwaje ustępują samochodom [online], www.transport-publiczny.pl, 24 lipca 2020 [dostęp 2020-07-28] (pol.).
  3. ↑ Marszrutnaja schema. tramway.be. [dostęp 2020-02-15]. (ros.).
  4. ↑ Vehicle Statistics Vitebsk, Tramway. transphoto.org. [dostęp 2020-02-15].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.