Torre Glòries
Ilustracja
Torre Glòries, styczeń 2007
Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

 Katalonia

Miejscowość

Barcelona

Typ budynku

biurowiec

Architekt

Jean Nouvel

Wysokość całkowita

144 m

Kondygnacje

33

Rozpoczęcie budowy

2001

Ukończenie budowy

2005

Pierwszy właściciel

Grupo Agbar

Położenie na mapie Barcelony
Mapa konturowa Barcelony, po prawej znajduje się punkt z opisem „Torre Glòries”
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Torre Glòries”
Położenie na mapie Katalonii
Mapa konturowa Katalonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Torre Glòries”
Położenie na mapie prowincji Barcelony
Mapa konturowa prowincji Barcelony, na dole znajduje się punkt z opisem „Torre Glòries”
Ziemia41°24′12″N 2°11′22″E/41,403333 2,189444
Strona internetowa
Widok nocny na Torre Glòries
Widok na Torre Agbar z sąsiedniego biurowca

Torre Glòries – biurowiec zaprojektowany w 1999[1] i wzniesiony w latach 2001-2005[1] na Plaça de les Glòries Catalanes w dzielnicy Poblenou w Barcelonie według projektu francuskiego architekta Jeana Nouvela[2] (Ateliers Jean Nouvel we współpracy z b720 Fermín Vázquez Arquitectos[1]). Oficjalne otwarcie biurowca miało miejsce w czerwcu 2005, zaś 16 września tego samego roku pracę w budynku oficjalnie zainaugurował król Hiszpanii Jan Karol I. Nazwa Torre Agbar wywodzi się od nazwy przedsiębiorstwa będącego właścicielem obiektu, Grupo Agbar[3].

Cechy budynku

Projektując biurowiec Jean Nouvel był zainspirowany - jak sam stwierdził w wywiadzie - górą Montserrat koło Barcelony i "jej fallicznym kształtem", jak i wyglądem tryskającego w górę gejzera[4]. Kształt obiektu czyni go zresztą jednym z najpopularniejszych budynków w Barcelonie, posiadających wiele potocznych nazw wśród mieszkańców[4]. Torre Agbar posiada łączną powierzchnię 30 tys. m² nadziemnych pomieszczeń biurowych, 3210 m² pomieszczeń technicznych oraz 8351 m² większych sal, w tym jednego audytorium. Obiekt wznosi się na wysokość 144 metrów, posiada 38 kondygnacji, w tym cztery podziemne[5]. Czyni go to trzecim co do wielkości budynkiem w Barcelonie, za Torre Mapfre i Hotelem Arts.

Torre Agbar wzniesiona jest ze zbrojonego betonu z fasadą pokrytą szkłem. W nocy całość jest podświetlona za pomocą 4000 świateł LED. Dodatkową cechą obiektu jest zespół urządzeń mierzących temperaturę i sterujących otwieraniem i zamykaniem okien według wskazań termometrów. Mechanizm ten ma na celu zaoszczędzenie energii potrzebnej normalnie na klimatyzowanie pomieszczeń.

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 Bartosz Haduch, Michał Haduch, Hiszpania, Architectourism, Kraków: Wydawnictwo Zoco, 2012, s. 194, ISBN 978-83-933130-0-6 [dostęp 2023-10-27].
  2. ↑ Structurae
  3. ↑ http://www.agbar.es/esp/a-9_quienes_somos.asp Agbar corporate Web site
  4. 1 2 Notícias Agbar. [dostęp 2008-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].
  5. ↑ Oficjalna strona. [dostęp 2008-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-08-29)].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.