Toporowy Staw Wyżni
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Wysokość lustra

ok. 1120 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

0,03 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


30 m
15 m

Głębokość
• maksymalna


1,1 m

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Toporowy Staw Wyżni”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Toporowy Staw Wyżni”
Ziemia49°16′46″N 20°01′47″E/49,279444 20,029722

Toporowy Staw Wyżni – tatrzańskie jezioro polodowcowe leżące w zachodniej części Doliny Suchej Wody Gąsienicowej, na wysokości ok. 1120 m n.p.m., w pobliżu Toporowego Stawu Niżniego[1].

Jezioro ma powierzchnię ok. 0,03 ha i powoli zanika, przekształcając się w torfowisko. Wymiary stawu to ok. 30 × 15 m, a głębokość 1,1 m. Podane wartości należy traktować orientacyjnie, gdyż ulegają silnym wahaniom. W okolicy stawu znajduje się jeszcze wiele innych niewielkich stawków, które okresowo wysychają[2].

W Toporowym Stawie Wyżnim występuje ciekawa flora torfowiskowo-bagienna. Z rzadkich w Karpatach roślin w stawie i nad jego brzegami występują m.in. takie gatunki, jak: bagnica torfowa, bagno zwyczajne, gwiazdnica długolistna, siedmiopalecznik błotny, modrzewnica pospolita, turzyca bagienna, turzyca skąpokwiatowa, widlicz Isslera. W 1981 znaleziono tutaj nawet bardzo rzadką w Polsce jeżogłówkę pokrewną. Jest to relikt glacjalny występujący w polskich Karpatach tylko na tym jednym stanowisku[3]. Obydwa Toporowe Stawy charakteryzują się bujnym życiem organicznym (co związane jest z ich niską wysokością nad poziomem morza). W stawach tych rozmnaża się wiele gatunków płazów: salamandra plamista, kumak górski, żaba trawna, traszka górska, traszka karpacka[4].

Oba Toporowe Stawy znajdują się na obszarze ochrony ścisłej TPN[1].

Przypisy

  1. 1 2 Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
  2. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
  4. ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.