Osmańskie naczynia z tombaku w Muzeum Sztuki Tureckiej i Islamskiej w Stambule

Tombak, mosiądz czerwony – stop miedzi z cynkiem, zawierający powyżej 80% miedzi. Cechuje się żółtą barwą przypominającą złoto, jest jednak mało wartościowy, a w celu uniknięcia pomylenia go ze złotem na biżuterii z tombaku wybija się znak probierczy .

Etymologia

Słowo tombak wywodzi się z malajskiego/indonezyjskiego tĕmbaga oznaczającego miedź. Do Europy trafiło za pośrednictwem Holendrów[1].

Zastosowanie

Stosowany głównie jako imitacja złota do wyrobów artystycznych i jubilerskich oraz instrumentów muzycznych, a także na wężownice, rurki manometryczne i do platerowania. Jest też używany do produkcji pocisków i naboi pistoletowych i karabinowych w celu zmniejszenia tarcia między pociskiem a lufą w czasie wystrzału (co służy zwiększeniu żywotności lufy) lub w celu zmiany właściwości plastycznych pocisku[2][3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Definition of TOMBAC [online], www.merriam-webster.com [dostęp 2016-12-03].
  2. ↑ Trwałość luf. „Strzelec”. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)].
  3. ↑ Nabój 7,62 × 39 mm. [dostęp 2011-01-09].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.