Tomasz Domański (ur. 1962 w Giżycku) – polski artysta współczesny. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie w 1993 uzyskał dyplom z rzeźby, a w 2003 obronił doktorat (z wolnej stopy), którego przedmiotem była rzeźba efemeryczna jako monument relatywny[1]. Jest autorem rzeźb, instalacji, obiektów, performensów, rysunków i fotografii. Artysta pracuje przeważnie z naturalnymi materiałami: wodą, lodem, ogniem, drewnem, słomą, popiołem, metalem, wykorzystując właściwe im procesy. Tworzy filmy i animacje jako integralne elementy wielu realizacji. W latach 1995/1996 uzyskał stypendium Banaras Hindu University w Varanasi. Pięciokrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz wielu fundacji i instytucji, m.in. dwukrotnie Pollock-Krasner z Nowego Jorku[2], Laurenz Foundation z Bazylei, Montag Stiftung Bildende Kunst z Bonn, CEC ArtsLink z Nowego Jorku, dwukrotnie UNESCO-Aschberg z Paryża, KulturKontakt z Wiednia, Adolpha i Esthery Gottlieb z Nowego Jorku. W 1997 nominowany do nagrody Paszportów „Polityki”. W tym samym roku reprezentował Polskę na IX Triennale Sztuki w New Delhi. Swoje projekty i wystawy realizował m.in. w Polsce, Niemczech, Francji, Luksemburgu, Irlandii, Norwegii, Szwecji, USA, Kanadzie, na Alasce, w Hongkongu czy Korei Południowej. Brał udział w 60 wystawach indywidualnych i ponad 150 zbiorowych. Prace Tomasza Domańskiego znajdują się m.in. w kolekcjach takich instytucji jak: Dolnośląskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych we Wrocławiu[3], Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Muzeum Współczesne Wrocław, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku[4].

Główne wystawy indywidualne

  • 1999 Akropolis – Muzeum Narodowe we Wrocławiu, instalacja nawiązująca formą do starożytnej świątyni, zmieniająca się przez stulecia w industrialny Technochram XXI wieku.
  • 2003 Rzeźba efemeryczna – Monument relatywny – wystawa doktorancka, Muzeum Architektury, Wrocław.
  • 2008 Recycling Program – Awangarda BWA, Wrocław; seria obiektów, obrazów, kolaży i filmów, oszczędne rzeźbiarskie realizacje w elementarnych tworzywach.
  • 2011 Wiek średni – Wro Art Center, Wrocław; ekspozycja multimedialna złożona z 9 prac[5].
  • 2014 Kwadratowa kopuła – Europejska Stolica Kultury – Umea 2014, Szwecja. Przed ratuszem w mieście Umea powstał kolejny obiekt z serii Pomniki Czasu wykonany z lodu i stali.
  • 2016 Sen Jakuba – Europejska Stolica Kultury; instalacja w przestrzeni publicznej – Wrocław
  • 2016 cztery reliefy z roku 1997 włączone do wystawy stałej: Kolekcja sztuki polskiej II połowy XX wieku i XXI wieku, Muzeum Narodowe, Pawilon Czterech Kopuł, Wrocław.
  • 2019 Pomniki Czasu / Retrospektywa, Centrum Nauki i Sztuki – Muzeum Przemysłu i Techniki – Stara Kopalnia w Wałbrzychu[6].
  • 2020 Pomniki Czasu / Retrospektywa, Centrum Rzeźby Polskiej – Muzeum Rzeźby Współczesnej, Orońsko[7].

Przypisy

  1. ↑ Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu [online], asp.wroc.pl [dostęp 2021-01-02].
  2. ↑ https://www.pkf-imagecollection.org/artist/Tomasz_Domanski/works/.
  3. ↑ Domański Tomasz - Artyści - Zachęta Wrocław [online], zacheta.wroclaw.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  4. ↑ Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku [online], rzezba-oronsko.pl [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  5. ↑ Tomasz Domański (PL) – Wiek średni [online], Centrum Sztuki WRO, 5 sierpnia 2020 [dostęp 2021-01-02].
  6. ↑ Wystawa Pomniki Czasu Tomasz Domański w Starej Kopalni w Wałbrzychu – YouTube [online], youtube.com [dostęp 2021-01-02].
  7. ↑ Tomasz Domański POMNIKI CZASU – Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku [online], rzezba-oronsko.pl [dostęp 2021-01-02] (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.