Tomasz Bazan
Data i miejsce urodzenia

1982
Przeworsk

Dziedzina sztuki

taniec, teatr

Strona internetowa

Tomasz Bazan (ur. 14 listopada 1982 r. w Przeworsku) – tancerz, reżyser teatralny i choreograf, założyciel Teatru Maat Projekt, aktor.

Życiorys

Ukończył studia na wydziale Kulturoznawstwa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie ze specjalizacją Krytyka i Promocja Sztuk Plastycznych. Wśród swoich nauczycieli najchętniej wymienia francuskiego malarza i scenografa Jeana Marco. Tańca uczył się od wielu znakomitych tancerzy i mistrzów sztuk walki, m.in.: Daisuke Yoshimoto[1], Atsushiego Takenouchiego, Katsury Kana[2], Yossi Berga[3], Odett Graff, Shizamitu Tiena, Jurija Pstrowskiego, Moniki Tachman, Sashy Waltz. Specjalizuje się w chińskim stylu sztuki walki Lang.

Współpracował z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych „Gardzienice”, Stowarzyszeniem Teatralnym Chorea, Inernational Theatre Art Of Now, Compagnie le Sablier[4], Les Kurbas Theatre[5] we Lwowie, Dance Art Now w Londynie i Operą Narodową – Teatrem Wielkim w Warszawie. Był także rezydentem Art Stations Kulczyk Foundation[6] w roku 2008. Jest członkiem interdyscyplinarnej Kunst Gillian Gallery w Berlinie.

W roku 2004 założył niezależny Teatr Maat Projekt z siedzibą w Centrum Kultury w Lublinie. Realizuje w jego ramach autorski program treningu fizycznego i poszukiwań kulturowych na terenie całej Polski i w Europie[7]. Głównym celem działalności artystycznej prowadzonej przez Teatr MAAT jest „odnalezienie języka ciała”, w którym „technika jest się ważnym, lecz nie pierwszoplanowym narzędziem”[8]. Za główny środek wyrazu zespół obrał eksperymenty z użyciem wielu współczesnych technik tanecznych, ze szczególnym naciskiem na taniec intuitywny i poszukiwanie europejskiego kontekstu biologicznego tańca somatycznego. Bazan zrealizował szereg interdyscyplinarnych projektów na pograniczu spektakli, happeningów, instalacji kolektywnych, performance pokazywanych w Polsce i za granicami kraju (Niemcy, USA, Norwegia, Ukraina, Białoruś, Francja, Słowacja, Wielka Brytania, Hiszpania, Belgia, Izrael)[9]. Stworzył swój własny i rozpoznawalny styl[10]. Krytyka uznała działania Tomasza Bazana za jedne z najważniejszych tego typu w Polsce, czego dowodem była prezentacja spektakli Tomasza Bazana na wszystkich dotychczasowych edycjach Polskiej Platformy Tańca[11]. Tomasz Bazan jest także twórcą i kuratorem pięciu edycji Międzynarodowego Festiwalu Eksperymentalnego Tańca i Ruchu MAAT FESTIVAL[12]. W 2013 r. program kuratorski MAAT FESTIVAL przekształcił się w międzynarodowy program rezydencyjny, w ramach którego widzowie mogą spotykać się z artystami przez cały rok (finał w grudniu 2014 r.)

Stypendysta[13] Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP (2011). Laureat nagrody Prezydenta Miasta Lublina[14] za całokształt pracy artystycznej. W 2008 r. został rezydentem programu Solo Projekt w Poznaniu dla młodych choreografów, w ramach którego zreazliował solo Lang (Art Stations Foundation Stary Browar Nowy Taniec[15]).

Od 2012 r. należy do najbliższych współpracowników Krzysztofa Garbaczewskiego. Dołączył do obsady Życia seksualnego dzikich[16] w Nowym Teatrze w Warszawie. Tańczył w Everyman Jack of You i Forgiveness Erika Ehna na deskach Teatru La MaMa w Nowym Jorku (w ramach projektu Soulographie[17]. Z mitem „Nowego Jorku Europy” spotkał się na Festiwalu Łódź 4 Kultur[18], gdzie wziął udział w projekcie Łódzkie podwórka. Spektakl multimedialny powstał na motywach „Samotności pól bawełnianych” Bernard-Marie Koltèsa. W maju 2013 r. w Komunie//Warszawa[19] wcielił się w jedną z wersji Bertolta Brechta w „herb brecht” (obok Marcina Cecko, Krzysztofa Garbaczewskiego i Joanny Dudy). 1 sierpnia 2013 r. miała miejsce premiera Kamiennego nieba zamiast gwiazd[20] Marcina Cecko. Tomasz Bazan stworzył postać Warsa i stał się jedną z twarzy spektaklu - koprodukcji Muzeum Powstania Warszawskiego i Nowego Teatru w Warszawie.

Od października 2013 roku jest członkiem międzynarodowego zespołu kuratorów interdyscyplinarnego projektu Contexts bodies w Tel Awiwie[21].

Tomasz Bazan zajmuje się poza tym prowadzeniem warsztatów, staży, a także coachingiem.

Ważniejsze projekty reżyserskie i choreograficzne

Ważniejsze projekty aktorskie

  • Tańce labiryntu, Ośrodek Praktyk Teatralnych Gardzienice (2004)
  • Sny oceanu i Apoptosis, reż. i choreogr. Sylwia Hanff, Teatr Limen w Warszawie (2007)
  • Ostatni taki ojciec, reż. Łukasz Witt-Michałowski, Scena Prapremier Invitro – Centrum Kultury w Lublinie, Teatr Centralny w Lublinie (2009)
  • Bracia Karamazow, reż. Janusz Opryński, Teatr Provisorium w Lublinie, Centrum Kultury w Lublinie (2011)
  • Wyspy. reż. Renate Jett, Nowy Teatr w Warszawie (2011)
  • Bio obiekt, program polskiej prezydencji w Europie Białoruś (Mińsk), Niemcy (Berlin), Francja (Paryż, Angouleme), Hiszania (Madryt), Belgia (Bruksela), Anglia (Londyn) – 2011
  • Hiszpanka Xawerego Kowalskiego, reż. Łukasz Barczyk (Warszawa 2012)
  • Everyman Jack of You i Forgiveness, reż. Krzysztof Garbaczewski, La Mama w Nowym Jorku (2012)
  • Życie seksualne dzikich Marcina Cecko, reż. Krzysztof Garbaczewski, Nowy Teatr w Warszawie (2012)
  • Kamienne niebo zamiast gwiazd Marcina Cecko, reż. Krzysztof Garbaczewski, Nowy Teatr w Warszawie/Muzeum Powstania Warszawskiego (2013)

Nagrody

  • 2008: Łódź - Łódzkie Spotkania Teatralne - wyróżnienie dla spektaklu My(requiem) Teatru Maat Projekt i Teatru Centralny Lublin
  • 2008: Warszawa ­ konkurs TVP Dolina Kreatywna - nagroda Telewizji Polskiej w dziedzinie Teatr
  • 2008: Lublin - nagroda Prezydenta Miasta Lublina za całokształt pracy artystycznej
  • 2009: Gdańsk - pozakonkursowa nagroda uznaniowa Baltic Movement Contest
  • 2009: Warszawa - konkurs Baltic Movement Contest - Żuraw 2009 w dziedzinie Teatr
  • 2010: Berlin - nagroda Kunst Gillian Gallery Berlin za osobowość sceniczną 2010 r.
  • 2012: Łódź - Złota Maska przyznawana przez łódzkich recenzentów teatralnych - nagroda za reżyserię I Ifigenia z Teatru Nowego w Łodzi

Przypisy

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.