Tomáš Vančura
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 września 1996
Valašské Meziříčí

Klub

Dukla Liberec

Wzrost

171 cm[1]

Reprezentacja

 Czechy

Debiut w PŚ

30 stycznia 2016 w Sapporo (37. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

31 stycznia 2016 w Sapporo (28. miejsce)

Rekord życiowy

225,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2017)

Tomáš Vančura (ur. 10 września 1996 w Valašskim Meziříčí[1]) – czeski skoczek narciarski, do 2015 kombinator norweski, reprezentant klubu Dukla Liberec. Uczestnik mistrzostw świata (2017 i 2019) i mistrzostw świata w lotach narciarskich (2016). Medalista mistrzostw kraju w skokach narciarskich.

Przebieg kariery

Począwszy od sezonu 2009/2010 startował w Alpen Cup w kombinacji norweskiej, zajmując miejsca w piątej i szóstej dziesiątce. W latach 2013–2015 trzykrotnie wystąpił w konkursach kombinacji norweskiej na mistrzostwach świata juniorów w narciarstwie klasycznym. Indywidualnie najlepszym jego wynikiem było 24. miejsce z 2014[2].

W sezonie 2014/2015 rozpoczął starty w oficjalnych zawodach międzynarodowych w skokach narciarskich. W swoim debiucie w FIS Cup w lutym 2015 w Hinterzarten zajął 40. i 37. miejsce[3].

W lipcu 2015 w Villach zajął 4. miejsce w konkursie FIS Cup, a 8 sierpnia w Wiśle swój debiutancki występ w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego zakończył na 7. pozycji. We wrześniu 2015 wystąpił w Letnim Grand Prix w Czajkowskim, zajmując miejsca poza trzydziestką. 10 stycznia 2016 zajął 3. miejsce w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Garmisch-Partenkirchen[4]. Po tych zawodach został zgłoszony do występu na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016[5]. Zajął w nich 23. miejsce w konkursie indywidualnym oraz 6. w zawodach drużynowych. 30 stycznia 2016 w Sapporo zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując 37. miejsce, zaś kolejnego dnia zdobył po raz pierwszy punkty do klasyfikacji cyklu, zajmując 28. lokatę[4].

11 września 2016 zajął 2. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix w Czajkowskim. Trzy inne konkursy cyklu również kończył w najlepszej dziesiątce. W Pucharze Świata 2016/2017 punkty zdobywał głównie na skoczniach mamucich, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 18. miejscu, w marcu w Planicy. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 był 35. (skocznia normalna) i 42. (skocznia duża) indywidualnie oraz 7. w drużynie[6].

W styczniu 2019 zajął 2. pozycję w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Sapporo. Punkty Pucharu Świata w sezonie 2018/2019 zdobył raz, dzięki zajęciu 28. miejsca na skoczni mamuciej w Oberstdorfie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, gdzie zajął 49. miejsce indywidualnie na skoczni dużej i 8. w drużynie męskiej[7].

W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS po raz ostatni wystąpił w lipcu 2019 – w zawodach Letniego Grand Prix w Wiśle odpadł w kwalifikacjach do zmagań indywidualnych, a w konkursie drużynowym z czeską kadrą zajął 8. lokatę[8]. Na początku grudnia 2019 ogłosił zakończenie kariery sportowej ze względu na trapiące go od kilku lat problemy zdrowotne z plecami (wypadające dyski)[9].

Stawał na podium mistrzostw Czech w skokach narciarskich. W 2015[10] i w styczniu 2017[11] zdobył brązowy medal na skoczni normalnej, a we wrześniu 2017 wywalczył złoto na skoczni dużej[12].

Skoki narciarskie

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2017 Finlandia Lahti 35. miejsce (K-90), 42. miejsce (K-116)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck 49. miejsce (K-120)

Drużynowo

2017 Finlandia Lahti 7. miejsce (K-116)[uwaga 1]
2019 Austria Seefeld/Innsbruck 8. miejsce (K-120)[uwaga 2]

Starty T. Vančury na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
35. 25 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 87,0 m 107,5 pkt 163,3 pkt Stefan Kraft
42. 2 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 104,5 m 91,7 pkt 187,6 pkt Stefan Kraft
7. 4 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 druż.[uwaga 1] 114,5 m 109,0 m 922,7 pkt (207,1 pkt) 181,5 pkt Polska
49. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 100,0 m 69,8 pkt 209,6 pkt Markus Eisenbichler
8. 24 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[uwaga 2] 118,0 m 106,0 m 818,4 pkt (180,9 pkt) 169,1 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2016 Austria Tauplitz 23. miejsce

Drużynowo

2016 Austria Tauplitz 6. miejsce[uwaga 3]

Starty T. Vančury na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
23. 15-16 stycznia 2016 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-225 indywid. 210,5 m 166,5 m 160,0 m [uwaga 4] 409,7 pkt 230,4 pkt Peter Prevc
6. 17 stycznia 2016 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-225 druż.[uwaga 3] 169,0 m 202,5 m 1018,4 pkt (290,5 pkt) 449,3 pkt Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2016 Rumunia Râșnov 7. miejsce

Drużynowo

2016 Rumunia Râșnov 6. miejsce[uwaga 5], 5. miejsce (drużyna mieszana)[uwaga 6]

Starty T. Vančury na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
7. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 88,5 m 92,0 m 226,1 pkt 22,9 pkt David Siegel
5. 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. mix.[uwaga 6] 91,5 m 96,0 m 808,8 pkt (225,5 pkt) 74,0 pkt Słowenia
6. 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż.[uwaga 5] 92,5 m 90,5 m 789,6 pkt (227,7 pkt) 77,1 pkt Niemcy

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[13]
2015/2016 71.
2016/2017 47.
2018/2019 71.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]

Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - - - - - 37 28 - 33 q 31 - - - - - - - 43 q - 3
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
35 q 42 29 36 50 48 q q q 45 - - - - 25 21 q 43 35 q q q q 18 - 31
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- q 42 q q q q - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - 28 38 39 - - - - - - q q - 3
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2016/2017 62.[13]

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2017 61.[13]
2019 72.[13]

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2019 53.[15]

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[13]
2016/2017 27.
2018/2019 46.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[16]
2016 12.
2017 70.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Miejsce Strata Zwycięzca
1. 11 września 2016 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 138,0 m 133,0 m 263,6 pkt 2. 7,6 pkt Anže Semenič

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]

2015
Wisła Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Czajkowskij Czajkowskij Ałmaty Ałmaty Hinzenbach punkty
- - - - - - 46 36 - - - 0
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - 30 40 8 6 6 2 26 33 198
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
41 39 30 21 40 q 37 q 45 11
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
q - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[17]
2015/2016 7.
2016/2017 36.
2017/2018 117.
2018/2019 34.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 22 stycznia 2016 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 95,0 m 94,0 m 246,0 pkt
2. 29 stycznia 2017 Austria Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 137,0 m 261,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 10 stycznia 2016 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-140 134,0 m 132,0 m 260,4 pkt 3. 5,0 pkt Thomas Hofer
2. 22 stycznia 2016 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 95,0 m 94,0 m 246,0 pkt 1.
3. 28 stycznia 2017 Austria Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze K-125 HS-140 137,0 m 137,5 m 287,8 pkt 2. 8,7 pkt Clemens Aigner
4. 29 stycznia 2017 Austria Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 137,0 m 261,6 pkt 1.
5. 19 stycznia 2019 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 131,0 m 135,5 m 247,2 pkt 2. 2,2 pkt Clemens Aigner

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]

Sezon 2015/2016
Rena HS111 Rena HS111 Rena HS139 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
13 12 11 17 22 12 15 9 3 - - 1 8 5 - - - - - - - - - 4 4 16 6 548
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS109 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS106 punkty
- - - - - - - - - 50 18 - - - 2 1 - - - - - - - - - - - - - - 193
Sezon 2017/2018
Whistler HS104 Whistler HS104 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - 54 43 67 55 50 60 - - - - - 28 43 30 34 46 53 - - - - - - - 4
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS102 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - 43 23 35 27 30 46 - 2 22 8 12 40 25 36 23 32 - - 43 45 - - - - 170
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2015 24.[18]
2016 64.[19]
2017 54.[20]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 29 sierpnia 2015 Czechy Frenštát pod Radhoštěm Areal Horečky K-95 HS-106 103,5 m 98,0 m 230,4 pkt 3. 2,1 pkt Clemens Aigner

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]

2015
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 7 16 - - 4 3 41 38 40 29 41 53 163
2016
Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Stams HS115 Stams HS115 Wisła HS134 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - 14 14 - - - - 36
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - 5 - - - - - - - - 45
2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - 38 - - 37 39 47 53 - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2017 61.
2018 61.

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[21]
2015/2016 95.
2018/2019 72.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[14]

Sezon 2014/2015
Villach Villach Hinterzarten Hinterzarten Kuopio Kuopio Einsiedeln Einsiedeln Planica Planica Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Notodden Notodden Szczyrbskie Jezioro Zakopane Zakopane Kranj Kranj Brattleboro Brattleboro Lake Placid Hinterzarten Hinterzarten punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 40 37 0
Sezon 2015/2016
Villach Villach Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Râșnov Râșnov Notodden Notodden Zakopane Zakopane Pjongczang Pjongczang Whistler Whistler Eau Claire Eau Claire Planica Planica Harrachov Harrachov punkty
4 dq - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 50
Sezon 2018/2019
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Notodden HS100 Notodden HS100 Park City HS100 Park City HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - - - - - 10 13 - - - - - - - - - - 46
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Kombinacja norweska

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
53. 25 stycznia 2013 Czechy Liberec Sprint HS100/5 km 11:49,4 +4:00,2 Niemcy Manuel Faißt
42. 30 stycznia 2014 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:47,1 +5:35,2 Austria Philipp Orter
24. 1 lutego 2014 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/5 km 13:44,2 +2:07,7 Austria Philipp Orter
DNF 4 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gundersen HS100/10 km 25:54,2 - Norwegia Jarl Magnus Riiber
45. 6 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gundersen HS100/5 km 12:21,8 +4:38,7 Norwegia Jarl Magnus Riiber
8. 7 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Sztafeta HS100/4x5 km[uwaga 7] 48:41,4 +3:00,8  Austria

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Sezon 2013/2014
Park City Park City Park City Hoeydalsmo Hoeydalsmo Klingenthal Klingenthal Eisenerz Eisenerz Eisenerz Falun Ruka Ruka Ruka punkty
- - - DNF 50 - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Uwagi

  1. 1 2 Skład zespołu: Viktor Polášek, Tomáš Vančura, Jakub Janda, Roman Koudelka
  2. 1 2 Skład zespołu: Viktor Polášek, Tomáš Vančura, Čestmír Kožíšek, Roman Koudelka
  3. 1 2 Skład zespołu: Tomáš Vančura, Jan Matura, Lukáš Hlava, Roman Koudelka
  4. Seria konkursowa została odwołana.
  5. 1 2 Skład zespołu: Viktor Polášek, František Holík, Jan Michálek, Tomáš Vančura
  6. 1 2 Skład zespołu: Zdena Pešatová, Viktor Polášek, Barbora Blažková, Tomáš Vančura
  7. Skład zespołu: Tomáš Portyk, Martin Dufek, Lukáš Daněk, Tomáš Vančura

Przypisy

  1. 1 2 Agnieszka Pająk: Tomas VANCURA - sylwetka. skijumping.pl, 2019-04-01. [dostęp 2019-04-17].
  2. VANCURA Tomas - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  3. VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  4. 1 2 VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  5. Adam Bucholz: Składy zagranicznych reprezentacji na MŚ w lotach narciarskich (aktualizacja). skijumping.pl, 2016-01-12. [dostęp 2019-08-06].
  6. VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  7. VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  8. VANCURA Tomas - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-17]. (ang.).
  9. Pavel Petr: Došlo mi, že nestíhám, říká závodník liberecké Dukly Tomáš Vančura o konci aktivní kariéry. liberec.rozhlas.cz, 2019-12-05. [dostęp 2019-12-05]. (cz.).
  10. Martyna Szydłowska: Hlava mistrzem Czech. skokinarciarskie.pl, 2015-07-19. [dostęp 2016-01-10].
  11. Adrian Dworakowski: Roman Koudelka wygrywa mistrzostwa Czech w Harrachovie. skijumping.pl, 2017-01-18. [dostęp 2018-04-16].
  12. Adam Bucholz, Dominik Formela: Vancura i Mrakotova mistrzami Czech. skijumping.pl, 2017-09-29. [dostęp 2019-08-06].
  13. 1 2 3 4 5 VANCURA Tomas - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
  14. 1 2 3 4 5 Adam Kwieciński: VANCURA Tomas II. [dostęp 2022-12-08].
  15. Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
  16. VANCURA Tomas - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
  17. VANCURA Tomas - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).
  18. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2015. fis-ski.com, 2015-10-04. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  19. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2016. fis-ski.com, 2016-10-01. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  20. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2017. fis-ski.com, 2017-10-01. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  21. VANCURA Tomas - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-08]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.