Thomas Walker (ur. 15 stycznia 1715, zm. 9 listopada 1794) był lekarzem medycyny, podróżnikiem i odkrywcą z Wirginii, który zorganizował i poprowadził wyprawę na tereny położone na zachód od pasma górskiego Alleghenów w Ameryce Północnej w połowie XVIII wieku. Przypisuje mu się nadanie nazwy płaskowyżowi Cumberland oraz mającej źródła u stóp tego płaskowyżu rzece Cumberland na cześć księcia Cumberland. Anglicy uczestniczący w wyprawie dotarli na te tereny po raz pierwszy – ich poprzednikami byli głównie Hiszpanie i Francuzi. Walker eksplorował Kentucky w roku 1750, 19 lat przed pojawieniem się na tych terenach Daniela Boone'a.

Walker był ojcem dwóch polityków: Johna i Francisa. Znany jest również z tego, że opiekował się Thomasem Jeffersonem po śmierci ojca w roku 1757.

Młodość

Thomas Walker urodził się w Walkerton, w hrabstwie King and Queen, a dorastał we wschodniej Wirginii. Po naukach pobieranych w College of William and Mary został lekarzem studiując pod okiem swego szwagra dr. George’a Gilmera[1]. Mimo że nigdy nie uzyskał dyplomu, Walker jest uważany za protoplastę wykorzystania trepanu przy leczeniu osteomalacji ropnej kości już w roku 1757.

Walker stał się znaczącą osobistością w swym hrabstwie w roku 1741, kiedy to poślubił Mildred Thornton (wdowę po Nicholasie Meriwether) i stał się właścicielem sporego majątku ziemskiego. Walkerowie osiedlili się w zbudowanym przezeń domu na plantacji Castle Hill; mieli 12 dzieci, które miały zostać w przyszłości prominentnymi obywatelami hrabstwa Albemarle. Walker rozpoczął budowanie swej pozycji od wejścia do komitetu kościelnego w kwietniu 1744 roku i pozostawał członkiem tej instytucji aż po rok 1785. Był delegatem do Izby Gmin Wirginii z ramienia hrabstwa Albemarle i członkiem rady miejskiej nowo powstałego Charlottesville.

Wyprawy odkrywcze

12 lipca 1749 roku powstała Loyal Land Company, a Walker został jednym z jej przywówców. Po przyznaniu przez władze kolonii 3,200 km² na terenach dzisiejszego Kentucky, kompania w roku 1750 zleciła Walkerowi przeprowadzenie wyprawy celem zbadania i wymierzenia nowo przejętego terenu. Walker w roku 1752 został oficjalnie uznany za szefa Loyal Land Company.

Podczas ekspedycji Walker nadał nazwy wielu odkrytym miejscom, takim jak na przykład Przełęcz Cumberland. Jego ludzie wznieśli pierwszy nie-indiański dom (chatę z bali) w Kentucky (zachowaną do dziś jako Dr. Thomas Walker State Historic Site). Walker prowadził dziennik podróży.

W wieku 64 lat Walker ponownie wyprawił się na zachód, na pogranicze dzisiejszych stanów Kentucky i Tennessee, by wymierzyć granice pomiędzy Wirginią i Karoliną Północną dalej na zachód. Ta granica jest określana jako tzw. „Walker Line” i do dziś obowiązuje jako linia rozdzielająca oba stany.

Jednym z tych, którzy odnieśli korzyści z bliskich kontaktów z Walkerem, był Joseph Martin, wojskowy walczący z Indianami i odkrywca urodzony w hrabstwie Albemarle, który został wytypowany przez Walkera na kierownika ekspedycji do obszaru zwanego Powell Valley na pograniczu dzisiejszej Wirginii Zachodniej i Kentucky[2].

Walker miał istotny wpływ na rozwiązywanie konfliktów z Indianami. Reprezentował Wirginię przy podpisywaniu traktatów w Fort Stanwix i Lochaber (1770) i brał udział w negocjacjach pokojowych po bitwie pod Point Pleasant. W roku 1775 Walker występował jako reprezentant Wirginii w czasie rokowań z przedstawicielami Sześciu Narodów w Pittsburghu.

Walker przypisuje się również odkrycie i wykorzystanie złóż węgla w Kentucky[3]

Ostatnie lata

Po śmierci pierwszej żony Walker poślubił w roku 1781 Elizabeth Thorton. Zmarł 9 listopada 1794 roku w Castle Hill. Gdy umierał uznawano go za czwartego najbogatszego obywatela hrabstwa Albemarle.

Przypisy

  1. ↑ Dr. Thomas Walker
  2. ↑ Martin's Station History. [dostęp 2010-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-05)].
  3. ↑ History of Coal

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.