Thomas Diethart

Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1992 Tulln
Klub	UVB Hinzenbach
Wzrost	172 cm[1]
Debiut w PŚ	3 stycznia 2011 w Innsbrucku (28. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	3 stycznia 2011 w Innsbrucku (28. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	29 grudnia 2013 w Oberstdorfie (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	1 stycznia 2014 w Garmisch-Partenkirchen
Rekord życiowy	192,5 m na Čerťáku w Harrachovie (13 marca 2014)[2]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie srebro Soczi 2014 duża druż. Olimpijski festiwal młodzieży Europy srebro Szczyrk 2009 drużynowo
Inne nagrody
Turniej Czterech Skoczni 1. miejsce 2013/2014 Alpen Cup 1. miejsce 2009/2010
Strona internetowa

Thomas Diethart (ur. 25 lutego 1992 w Tulln^[1]) – austriacki skoczek narciarski. Reprezentant klubu UVB Hinzenbach, drużynowy srebrny medalista olimpijski z 2014, zwycięzca 62. Turnieju Czterech Skoczni.

Przebieg kariery

W zawodach letniego Pucharu Kontynentalnego debiutował w lipcu 2009 na skoczni w Velenje, gdzie zajął 5. miejsce. Dwukrotnie w letnim PK zajmował drugie miejsce: w Kranju (5 lipca 2009) i w Oslo (18 września 2010). Pierwszy raz na podium zimowego PK stanął 28 grudnia 2010 w Engelbergu, zajmując 2. pozycję. Jedyne zwycięstwo w konkursie tego cyklu odniósł 6 lutego 2011 w Brotterode. Łącznie w zimowym PK miejsce na podium zajmował pięciokrotnie, zaś w letnim PK trzykrotnie^[3].

17 grudnia 2010 uczestniczył w konkursie Alpen Cup na skoczni Toni-Seelos-Olympiaschanze w Seefeld. Po pierwszej serii zajmował 42. miejsce, lecz w drugiej ustanowił rekord skoczni (111 metrów) i zawody ukończył na 6. pozycji. Tego samego dnia rekordowy rezultat poprawił słoweński kombinator norweski Marjan Jelenko^[4].

W sierpniu 2009 wziął udział w kwalifikacjach do dwóch konkursów Letniego Grand Prix w Hakubie, jednak bez rezultatu. Udało mu się to rok później, gdy zajął odpowiednio 35. i 36. miejsce. Wystartował ponadto w konkursie w Libercu, gdzie uplasował się na 44. pozycji. W kolejnych sezonach LGP notował pojedyncze występy, jednak także nie zdobywał punktów^[3].

W Pucharze Świata zadebiutował podczas Turnieju Czterech Skoczni w sezonie 2010/2011, zajmując w Innsbrucku 28. miejsce. W kolejnym konkursie, w Bischofshofen, był 40^[3].

W sezonie 2013/2014 został powołany na konkursy Pucharu Świata w Engelbergu, gdzie zajął 4. i 6. miejsce. Od początku startował potem w TCS. W Oberstdorfie uplasował się na 3. pozycji ex aequo z Peterem Prevcem, po raz pierwszy stając na podium zawodów PŚ. W kolejnym konkursie w Garmisch-Partenkirchen odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w tym cyklu. Po tych zawodach zajął pozycję lidera TCS. Prowadzenie utrzymał do końca 62. edycji Turnieju, który zakończył się drugim wygranym przez niego konkursem – w Bischofshofen. W tym samym sezonie na XXII Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Soczi zajął 4. miejsce na skoczni normalnej, a na dużej był 32. W konkursie drużynowym reprezentacja Austrii z Thomasem Diethartem w składzie zdobyła srebrny medal^[3].

W późniejszym czasie notował o wiele słabsze rezultaty. Ostatni raz startował w sezonie letnim 2017. W listopadzie 2017 doznał obrażeń po upadku przy skoku treningowym. W kwietniu 2018 ogłosił zakończenie kariery sportowej^[5], jednak w maju 2021 ogłosił jej wznowienie^[6]. 28 sierpnia tego samego roku wystąpił w pierwszych po przerwie zawodach, wygrywając konkurs FIS Cup w Einsiedeln. Następnego dnia zajął trzecie miejsce. Był również 7. i 3. w zawodach FIS Cup w Villach, 21. i 30. w konkursach letniego PK w Bischofshofen oraz 24. w konkursie LGP w Hinzenbach^[3].

W grudniu 2021 ponownie zakończył karierę sportową, obejmując równocześnie funkcję asystenta trenera kobiecej reprezentacji Austrii w skokach narciarskich^[7].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2014 Soczi/Krasnaja Polana

–

4. miejsce (K-95), 32. miejsce (K-125)

Drużynowo

2014 Soczi/Krasnaja Polana

–

srebrny medal[uwaga 1]

Starty T. Dietharta na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
4.	9 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	indywid.	99,0 m	98,0 m	258,3 pkt	19,7 pkt	Kamil Stoch
32.	15 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	indywid.	126,5 m	–	109,1 pkt	169,6 pkt	Kamil Stoch
2.	17 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	druż.[uwaga 1]	136,0 m	132,5 m	1038,4 pkt (266,2 pkt)	2,7 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Falun

–

27. miejsce (K-90)

Starty T. Dietharta na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
27.	21 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	88,0 m	89,5 m	209,5 pkt	43,2 pkt	Rune Velta

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2014 Harrachov

–

9. miejsce

Starty T. Dietharta na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
9.	14-15 marca	2014	Harrachov	Čerťák	K-185	HS-205	indywid.	183,0 m	184,0 m	–[uwaga 2]	–[uwaga 2]	349,0 pkt	42,0 pkt	Severin Freund

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2011 Otepää

–

41. miejsce

Starty T. Dietharta na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
41.	28 stycznia	2011	Otepää	Tehvandi	K-90	HS-100	indywid.	82,5 m	–	96,0 pkt	159,0 pkt	Władimir Zografski

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2009 Szczyrk

–

5. miejsce

Drużynowo

2009 Szczyrk

–

srebrny medal[uwaga 3]

Starty T. Dietharta na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
5.	17 lutego	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywid.	99,5 m	98,5 m	244,0 pkt	25,5 pkt	Peter Prevc
2.	19 lutego	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.[uwaga 3]	97,5 m	101,5 m	944,5 pkt (247,5 pkt)	23,0 pkt	Słowenia

Puchar Świata

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	1 stycznia	2014	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	141,0 m	140,5 m	296,1 pkt	* TCS 2013/2014
2.	6 stycznia	2014	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	138,5 m	140,0 m	296,5 pkt	* TCS 2013/2014

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	29 grudnia	2013	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	139,0 m	134,5 m	297,3 pkt	3.	4,6 pkt	Simon Ammann
2.	1 stycznia	2014	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	141,0 m	140,5 m	296,1 pkt	1.	–
3.	6 stycznia	2014	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	138,5 m	140,0 m	296,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[3]
Sezon 2010/2011
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	28	40	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3
Sezon 2012/2013
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2013/2014
																												punkty
-	-	-	-	-	-	4	6	3	1	5	1	-	-	4	43	-	-	10	12	17	6	8	30	18	12	9	12	666
Sezon 2014/2015
																															punkty
40	32	33	31	50	-	-	17	32	27	25	23	23	21	34	-	21	21	-	-	30	42	-	-	28	14	24	42	q	-	-	99
Sezon 2015/2016
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło[3]
Sezon 2013/2014
					-	-	3	1	1
Sezon 2014/2015
					-	2	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Letnie Grand Prix

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[3]
2009
									punkty
-	-	-	-	-	-	q	q	-	0
2010
									punkty
-	-	-	-	-	35	36	44	-	0
2012
									punkty
-	-	-	-	-	-	-	31	-	0
2013
											punkty
-	-	39	45	-	-	-	-	-	-	-	0
2014
									punkty
20	9	47	-	-	-	-	12	18	75
2015
											punkty
23	30	37	19	-	-	-	-	28	31	-	24
2017
									punkty
-	-	-	-	-	-	-	q	-	0
2021
								punkty
-	-	-	-	-	-	24	-	7
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Źródło[3]
2014
									3
2015
								5	4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	6 lutego	2011	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	114,5 m	–	133,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	28 grudnia	2010	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	128,5 m	134,0 m	250,0 pkt	3.	4,3 pkt	Mario Innauer
2.	6 lutego	2011	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	114,5 m	–	133,1 pkt	1.	–
3.	27 grudnia	2012	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	114,5 m	119,5 m	197,7 pkt	2.	13,7 pkt	Stefan Kraft
4.	9 lutego	2013	Iron Mountain	Pine Mountain	K-120	HS-133	129,0 m	130,0 m	264,2 pkt	3.	17,5 pkt	Anže Semenič
5.	17 marca	2013	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-100	94,5 m	95,0 m	249,0 pkt	2.	9,5 pkt	Rok Justin
6.	14 lutego	2016	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	127,5 m	125,0 m	289,1 pkt	2.	13,0 pkt	Ulrich Wohlgenannt

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[3]
Sezon 2009/2010
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38	43	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2010/2011
																													punkty
-	-	-	-	-	-	12	3	-	-	-	-	-	-	-	-	-	24	1	16	19	-	-	-	-	-	-	-	-	216
Sezon 2011/2012
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	53	62	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2012/2013
																												punkty
9	9	2	21	-	-	15	17	10	21	16	-	-	31	24	11	3	40	44	18	-	-	33	15	-	-	39	2	429
Sezon 2013/2014
																								punkty
6	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	80
Sezon 2015/2016
																											punkty
27	24	31	12	21	-	-	-	-	-	-	-	-	-	15	15	17	17	30	2	18	12	-	-	-	-	-	219
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	5 lipca	2009	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	111,5 m	105,0 m	261,2 pkt	2.	19,7 pkt	Robert Kranjec
2.	18 września	2010	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	104,5 m	96,5 m	253,0 pkt	2.	3,5 pkt	Rafał Śliż
3.	21 września	2013	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	134,5 m	125,5 m	246,5 pkt	3.	9,8 pkt	Klemens Murańka

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[3]
2009
											punkty
5	16	2	4	5	56	34	26	15	-	-	256
2010
															punkty
37	28	13	4	22	41	12	23	30	2	31	-	-	-	-	193
2011
										punkty
56	60	-	-	-	-	-	-	-	-	0
2012
														punkty
26	38	28	37	-	-	-	-	-	-	-	-	15	26	29
2013
										punkty
52	29	-	-	-	-	9	9	3	dq	120
2021
												punkty
-	-	-	-	-	-	21	30	-	-	-	-	11
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	28 sierpnia	2021	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	115,0 m	112,5 m	256,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	4 marca	2009	Zaō	Yamagata	K-90	HS-100	96,0 m	90,0 m	239,0 pkt	2.	1,5 pkt	Shūsaku Hosoyama
2.	17 lipca	2010	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	95,5 m	94,0 m	249,5 pkt	3.	1,5 pkt	Lukas Müller
3.	14 lipca	2012	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	92,0 m	96,0 m	244,5 pkt	2.	1,5 pkt	Markus Schiffner
4.	16 stycznia	2016	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	133,0 m	121,5 m	255,1 pkt	2.	13,3 pkt	Stefan Huber
5.	2 lipca	2016	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	91,5 m	89,0 m	228,0 pkt	2.	5,0 pkt	Yūken Iwasa
6.	3 lipca	2016	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	95,0 m	98,5 m	255,5 pkt	2.	4,0 pkt	Sebastian Colloredo
7.	28 sierpnia	2021	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	115,0 m	112,5 m	256,2 pkt	1.	–
8.	29 sierpnia	2021	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	108,0 m	114,0 m	266,0 pkt	3.	15,9 pkt	Clemens Aigner
9.	19 września	2021	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	92,5 m	94,5 m	231,7 pkt	3.	12,8 pkt	Janni Reisenauer

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[3]
Sezon 2007/2008
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	23	13	-	-	-	-	-	-	-	-	-	28
Sezon 2008/2009
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	7	19	5	-	-	-	-	5	2	8	250
Sezon 2009/2010
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	5	-	-	-	-	-	-	45
Sezon 2010/2011
																								punkty
3	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	10	8	16	12	-	-	195
Sezon 2011/2012
																							punkty
31	22	-	-	-	-	34	36	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	9
Sezon 2012/2013
																					punkty
-	2	5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	125
Sezon 2015/2016
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2	10	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	106
Sezon 2016/2017
																				punkty
2	2	45	64	-	-	-	-	-	-	-	-	12	20	19	36	-	-	-	-	205
Sezon 2017/2018
																					punkty
17	13	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34
Sezon 2021/2022
																							punkty
-	-	-	-	1	3	-	-	7	3	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	256
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• DIETHART Thomas - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-09-03]. (ang.).
• Adam Kwieciński: DIETHART Thomas 1992.02.25 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-09-03].