Theodor Joseph Martin Kaes (ur. 7 listopada 1852 w Ambergu, zm. 22 grudnia 1913 w Hamburgu) – niemiecki lekarz neurolog.
Pracował w Szpitalu Psychiatrycznym Friedrichsberg w Hamburgu, gdzie pełnił funkcję pierwszego prosektora i szefa laboratorium neuroanatomicznego od 1899 do 1913[1]. Zmarł podczas obchodu lekarskiego. Wspomnienie pośmiertne poświęcił mu Wilhelm Weygandt[2].
Po śmierci jego następcą został Alfons Maria Jakob.
Theodor Kaes był pionierem mieloarchitektoniki, i pamiętany jest za prace nad nią[3]. Został też uwieczniony w eponimie linii Kaesa, będącej cienkim pasmem zmielinizowanych włókien nerwowych biegnącym między zewnętrzną ziarnistą a zewnętrzną piramidową warstwą kory mózgu. Linia ta nazywana była też niekiedy linią Kaesa-Bechterewa, w związku z odkryciem dokonanym niezależnie przez rosyjskiego uczonego Władimira Biechtierewa.
Wybrane prace
- Untersuchungen über Verwirrtheit. Jahrbücher der hamburgischen Staatskrankenanstalten 2, ss. 657–682 (1890)
- Die Anwendung der Wolters’schen Methode auf die feinen Fasern der Hirnrinde (Vorläufige Mitteilung). Neurologisches Centralblatt 10, ss. 456–459 (1891)
- Beiträge zur Ätiologie der allgemeinen Paralyse nebst einleitenden allgemeinstatistischen Bemerkungen. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie 49, ss. 614–649 (1893)
- Zur pathologischen Anatomie der Dementia paralytica[4]. (1902)
- Beiträge zur Kenntniss des Reichthums der Grosshirnrinde des Menschen an markhaltigen Nervenfasern[5] (1893)
Przypisy
- ↑ Jürgen Peiffer: Hirnforschung in Deutschland 1849 bis 1974: Briefe zur Entwicklung von Psychiatrie und Neurowissenschaften sowie zum Einfluss des politischen Umfeldes auf Wissenschaftler. Springer, s. 1086. ISBN 3-540-40690-5.
- ↑ Weygandt W. Theodor Kaes†. Psychiatrisch neurologische Wochenschrift 15, ss. 613–615 (1914)
- ↑ Sammet K. Wilhelminian myelinated fibers-Theodor Kaes, myeloarchitectonics and the asylum Hamburg-Friedrichsberg 1890-1910. „J Hist Neurosci”. 15. 1, s. 56-72, 2006. DOI: 10.1080/09647040500207770. PMID: 16443574.
- ↑ Theodor Kaes , Zur pathologischen Anatomie der Dementia paralytica. (Schluss.), „Mschr Psychiat Neurol”, 12 (5), 1902, s. 467–476, DOI: 10.1159/000220801, ISSN 0014-3022 (ang.).
- ↑ Theodor Kaes , Beiträge zur Kenntniss des Reichthums der Grosshirnrinde des Menschen an markhaltigen Nervenfasern, „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 25 (3), 1893, s. 695–758, DOI: 10.1007/BF01791432, ISSN 0003-9373 (niem.).