The State – drugi studyjny album post grungeowej grupy Nickelback, wydany pierwotnie niezależnie i jedynie w Kanadzie w 1998 roku. Jest to pierwszy album studyjny nagrany przez grupę z perkusistą Ryanem Vikedalem, który zastąpił Brandona Kroegera tuż przed sesją nagraniową. W roku 2000 album ukazał się na rynku ponownie, już nakładem wytwórni Roadrunner Records oraz EMI. Album zdobył status platynowej oraz złotej płyty w USA i Kanadzie. Dotarł także do 130 pozycji listy Billboard 200.

Pisanie, nagrywanie

Pisanie materiału na drugi studyjny album grupa rozpoczęła jeszcze podczas trasy „Curb Tour” w roku 1997. Wiele utworów zawartych na albumie „The State” było granych na żywo już podczas wspomnianej trasy z roku 1997, m.in. „Leader of Men”, „Old Enough”, „Worthy to Say” czy „Not Leavin' Yet”. Utwory te trafiły także na bootleg z tejże trasy „Acoustic live on Power 97", gdzie zostały wykonane w wersjach akustycznych. Reszta piosenek zawartych na płycie to nowy premierowy materiał. Sesja nagraniowa rozpoczęła się w dwa lata od wydania albumu „Curb”. W ciągu tych lat wokalista grupy Chad Kroeger pracował jako sprzedawca powierzchni reklamowej. Nabyte doświadczenie, wykorzystał potem w promocji zespołu, oraz nowego krążka. Na 10 dni przed rozpoczęciem sesji nagraniowej, zespół postanowił opuścić dotychczasowy perkusista grupy Brandon Kroeger. Zespół zaangażował na jego miejsce Mitcha Guidona, który jednak w zespole przebywał zaledwie kilka dni. W końcu do zespołu, za pomocą Ryana Peake’a został ściągnięty perkusista Ryan Vikedal z zespołu Curb Loud Band. W ciągu tygodnia nauczył się 12 utworów grupy i zespół przystąpił do prac nad materiałem. Tak to wydarzenie wspominał w jednym z wywiadów wokalista grupy, Chad Kroeger: „On naprawdę nas dopełnił i pomógł stworzyć zespół takim jakim jest dziś. Zamiast uczucia, że jest nas trzech i jakiś perkusista, zaczęliśmy czuć się jak Nickelback”. W takim składzie rozpoczęto pracę nad materiałem na drugi krążek. Grupa nagrywała w studiu Green House Studios w Burnaby, pod okiem producenta Dale Pennera. Zespół postanowił zatrudnić producenta, aby płyta była jak najlepiej dopracowana. W międzyczasie grupa rozstaje się ze swym pierwszym managerem Clyde’em Hillem, i nawiązuje współpracę z Bryanem Colemanem. Sesja nagraniowa nieznacznie się przedłużyła i zespół nie zdążył w wyznaczonym czasie nagrać całego materiału. Premiera opóźniła się nieznacznie. Ostatecznie na album trafiło 5 premierowych piosenek oraz 6 znanych już fanom z poprzedniej trasy.

Brzmienie

W porównaniu z poprzednią płytą, album „The State” prezentuje nieco lżejszy materiał, widać jest także większy wpływ muzyki grunge. Mimo iż materiał jest lżejszy, nadal zachowuje melodyjność i ciężkość. Brzmienie jest porównywalne do takich wykonawców jak Soundgarden, Bush, Screaming Trees, 3 Doors Down, The Union Underground czy Ultraspank. Grupa zachowuje nadal ciężkie melodyjne riffy, przeplatane łagodniejszymi refrenami i solówkami gitarowymi. Grupa nagrywa także akustyczną wersję przeboju „Leader of Men”, która jest zamieszczona na płycie w formie bonusu.

Wydanie, promocja

Album ostatecznie został ukończony i wydany w roku 1998. Podobnie jak i poprzedni krążek, został wydany niezależnie i także jedynie w Kanadzie. Zespół po wydaniu płyty ruszył w trasę koncertową, grając w Północnych Stanach i promując swoją muzykę. W 2000 za sprawą utworu „Leader of Men”, zespołem zaczęły interesować się większe wytwórnie fonograficzne. Po negocjacjach grupa podpisała dwa znaczące kontrakty. Jeden z EMI na promocję i dystrybucję płyt w Stanach, drugi z wytwórnią metalową Roadrunner na promocję i dystrybucję płyt w Europie. Po podpisaniu tych kontraktów, wytwórnia 7 marca 2000 roku wydała ponownie album „The State”, w zmienionej okładce, pilotowany przez singel z utworem „Leader of Men”, który jak się okazało zajął bardzo wysokie lokaty na amerykańskich listach przebojów, m.in. docierając do 8 pozycji listy Mainstream Rock Tracks. Zespół otrzymał także większy budżet od wytwórni, dzięki czemu mógł nakręcić teledyski do utworów „Leader of Men”, „Old Enough” oraz „Worthy to Say”. W ciągu blisko dwóch lat intensywnego koncertowania zespół zagrał łącznie 102 koncerty, supportując m.in. takie zespoły jak Creed, KISS, 3 Doors Down czy Fuel. Za dobrze przyjętą w środowisku muzycznym płytę oraz dużą liczbę koncertów, zespół został nagrodzony statuetką „Favourite Heavy Metal” w kategorii „Georgia Straight Readers’ Choice Music Awards”.

Sukces

Płyta „The State” okazała się sporym sukcesem w dorobku mało znanego zespołu. W Stanach Zjednoczonych album sprzedał się w 1,000,000 kopii, co pozwoliło na przyznanie mu przez RIAA statusu platynowej płyty, natomiast w Kanadzie album pokrył się złotem za sprzedaż 50,000 kopii. Ogólna sprzedaż krążka na świecie wyniosła 1,100,000 kopii. 23 września 2000 album dotarł do 130 miejsca na liście Billboard 200, czyli o 52 pozycje wyżej niż album „Curb”. W październiku 2008, album zdobył w ojczystej Kanadzie status platynowej płyty, przyznanej grupie przez Recording Industry Association of America.

Lista utworów

Single

Twórcy

Nickelback

• Chad Kroeger – śpiew, gitara rytmiczna, produkcja
• Ryan Peake – gitara prowadząca, wokal wspierający
• Mike Kroeger – gitara basowa
• Ryan Vikedal – perkusja

Produkcja

• Nagrywany: 1998 w „Green House Studios” w Burnaby (Kolumbia Brytyjska)
• Producent muzyczny: Chad Kroeger, Nickelback, Dale Penner
• Miks albumu: Garth Richardson w „Green House Studios” w Burnaby (Kolumbia Brytyjska)
• Mastering: Brett Zilahi w „Metalworks” w Misissauga
• Inżynier dźwięku: Dave Ashton
• Producent: Ken Grant
• Zdjęcia: Neil Zlozower
• Management: Bryan Coleman
• Legal Representation: Jonathan Simkin
• Okładka: Three Mountain Design, Inc.
• Aranżacja: Chad Kroeger, Ryan Peake, Mike Kroeger, Ryan Vikedal
• Teksty piosenek: Chad Kroeger
• Wytwórnia: Początkowo krążek wydany w Kanadzie niezależnie, Roadrunner, EMI

Sprzęt

• Wzmacniacze: Mesa Boogie, Ampeg
• Gitary: Gibson Les Paul, Fender, PRS Guitars
• Gitary basowe: Tobias oraz Random
• Perkusja: Ayotte drums
• Struny: Ernie Ball

Sprzedaż

• Stany Zjednoczone – 1,000,000 kopii (Platynowa płyta) przyznana przez RIAA
• Kanada – 100,000 kopii (Złota płyta), (Platynowa płyta)
• Sprzedaż ogólna: 1,100,000 kopii

Wydania albumu

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oryginalna Okładka
• Okładka z wydania z 2000 roku
• Teksty piosenek z płyty. diglyrics.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-14)].