Terapia fotodynamiczna (PDT, ang. photodynamic therapy) – forma leczenia, w której wykorzystuje się nietoksyczne związki światłoczułe, które po ekspozycji na specyficzny rodzaj światła, katalizują powstanie tlenu singletowego i innych reaktywnych form tlenu (rodników), które działają toksycznie na komórki nowotworowe i inne chore komórki. PDT wykazuje również zdolność do zabijania komórek mikroorganizmów, w tym bakterii, grzybów i wirusów. PDT jest powszechnie stosowana w leczeniu trądziku. Jest ona stosowana klinicznie do leczenia wielu schorzeń, w tym związanego z wiekiem zwyrodnienia plamki żółtej i nowotworów złośliwych[1]. Jest uznawana za mało inwazyjną, jak i minimalnie toksyczną metodę terapii.
Przypisy
- ↑ Wang, S. S.; J Chen, L Keltner, J Christophersen, F Zheng, M Krouse, A Singhal. New technology for deep light distribution in tissue for phototherapy. „Cancer Journal”. 8 (2), s. 154–63, 2002. DOI: 10.1097/00130404-200203000-00009.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.