Ted Ligety, właśc. Theodore Sharp Ligety (ur. 31 sierpnia 1984 w Salt Lake City) – amerykański narciarz alpejski, dwukrotny mistrz olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata, pięciokrotny zdobywca Małej Kryształowej Kuli w gigancie.
Kariera
Specjalizuje się w konkurencjach technicznych. W 2004 roku w słoweńskim Mariborze zdobył tytuł wicemistrza świata juniorów w slalomie. W kolejnym sezonie rozpoczął regularne występy w Pucharze Świata; po raz pierwszy w czołowej dziesiątce zawodów pucharowych znalazł się w lutym 2005 w Kranjskiej Gorze. W grudniu 2005 po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując trzecie miejsce w slalomie w Beaver Creek. W marcu 2006 roku odniósł pierwsze pucharowe zwycięstwo – wygrał slalom gigant w koreańskim Yongpyong. Dotychczas 23 razy stawał na najwyższym stopniu podium w zawodach o Puchar Świata, w tym sześciokrotnie w Kranjskiej Gorze.
W lutym 2006 roku niespodziewanie triumfował w kombinacji alpejskiej na igrzyskach olimpijskich w Turynie; po słabszym zjeździe (32. miejsce) okazał się najlepszy w slalomie, co wobec nieukończenia konkurencji przez kilku faworytów (m.in. Bode Millera i Benjamina Raicha) dało mu tytuł mistrza olimpijskiego. Na igrzyskach olimpijskich w Vancouver nie obronił tego tytułu, ostatecznie wywalczył piąte miejsce. W lutym 2014 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie zwyciężył w gigancie. Wyprzedził wtedy bezpośrednio dwóch reprezentantów Francji: Steve'a Missilliera i Alexisa Pinturault. Na tej samej imprezie był ponadto dwunasty w superkombinacji i czternasty w supergigancie, a rywalizacji w slalomie nie ukończył.
W mistrzostwach świata w Bormio w 2005 zajął 12. miejsce w kombinacji alpejskiej, a slalomu nie ukończył. Na następnych mistrzostwach dobrze pojechał slalom gigant, zajmując wtedy czwarte miejsce. W tej samej konkurencji sięgnął po brązowy medal podczas mistrzostw świata w Val d’Isère w 2009 roku. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata roku w Garmisch-Partenkirchen zdobył złoty medal w swej koronnej konkurencji, slalomie gigancie. Największe sukcesy osiągnął jednak podczas mistrzostw świata w Schladming w 2013 roku, gdzie był najlepszy w supergigancie, superkombinacji i gigancie.
W lutym 2021 r. ogłosił zakończenie sportowej kariery[2]. Jego ostatnim startem miał być slalom gigant na MŚ w Cortinie d’Ampezzo jednak ze względu na problemy z kręgosłupem wycofał się z rywalizacji[3].
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 14 lutego | 2006 | Sestriere | Kombinacja | 3:09,35 | — | — |
DNF1 | 20 lutego | 2006 | Sestriere | Gigant | 1:30,65 | — | Benjamin Raich |
DSQ1 | 25 lutego | 2006 | Sestriere | Slalom | 1:43,14 | — | Benjamin Raich |
19. | 19 lutego | 2010 | Whistler | Supergigant | 1:30,34 | +1,36 | Aksel Lund Svindal |
5. | 21 lutego | 2010 | Whistler | Superkombinacja | 2:44,92 | +0,90 | Bode Miller |
9. | 23 lutego | 2010 | Whistler | Gigant | 2:37,83 | +1,28 | Carlo Janka |
DNF1 | 27 lutego | 2010 | Whistler | Slalom | 1:39,32 | — | Giuliano Razzoli |
12. | 14 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Superkombinacja | 2:45,20 | +2,19 | Sandro Viletta |
14. | 16 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Supergigant | 1:18,14 | +1,34 | Kjetil Jansrud |
1. | 19 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Gigant | 2:45,29 | — | — |
DNF2 | 22 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Slalom | 1:41,84 | — | Mario Matt |
5. | 13 lutego | 2018 | Jeongseon | Superkombinacja | 2:06,52 | +1,45 | Marcel Hirscher |
DNF | 16 lutego | 2018 | Jeongseon | Supergigant | 1:24,44 | - | Matthias Mayer |
15. | 18 lutego | 2018 | Jeongseon | Gigant | 2:18,04 | +3,21 | Marcel Hirscher |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
12. | 3 lutego | 2005 | Bormio | Kombinacja | 3:19,10 | +4,85 | Benjamin Raich |
DNF2 | 12 lutego | 2005 | Bormio | Slalom | 1:41,34 | - | Benjamin Raich |
31. | 6 lutego | 2007 | Åre | Supergigant | 1:14,30 | +1,68 | Patrick Staudacher |
DNF | 8 lutego | 2007 | Åre | Superkombinacja | 2:28,99 | - | Daniel Albrecht |
4. | 14 lutego | 2007 | Åre | Gigant | 2:19,64 | +0,99 | Aksel Lund Svindal |
DNF1 | 17 lutego | 2007 | Åre | Slalom | 1:57,33 | - | Mario Matt |
DNF1 | 4 lutego | 2009 | Val d’Isère | Supergigant | 1:19,41 | - | Didier Cuche |
DSQ1 | 9 lutego | 2009 | Val d’Isère | Superkombinacja | 2:23,00 | - | Aksel Lund Svindal |
3. | 13 lutego | 2009 | Val d’Isère | Gigant | 2:18,82 | +0,99 | Carlo Janka |
DNF2 | 15 lutego | 2009 | Val d’Isère | Slalom | 1:44,17 | - | Manfred Pranger |
DNF1 | 9 lutego | 2011 | Ga-Pa | Supergigant | 1:38,31 | - | Christof Innerhofer |
DNF2 | 14 lutego | 2011 | Ga-Pa | Superkombinacja | 2:54,51 | - | Aksel Lund Svindal |
1. | 18 lutego | 2011 | Ga-Pa | Gigant | 2:10,56 | - | - |
19. | 20 lutego | 2011 | Ga-Pa | Slalom | 1:41,72 | +2,45 | Jean-Baptiste Grange |
1. | 6 lutego | 2013 | Schladming | Supergigant | 1:23,96 | - | - |
1. | 11 lutego | 2013 | Schladming | Superkombinacja | 2:56,96 | - | - |
1. | 15 lutego | 2013 | Schladming | Gigant | 2:28,92 | - | - |
DNF1 | 17 lutego | 2013 | Schladming | Slalom | 1:51,03 | - | Marcel Hirscher |
9. | 5 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Supergigant | 1:15,68 | +0,70 | Hannes Reichelt |
3. | 8 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Superkombinacja | 2:36,10 | +0,30 | Marcel Hirscher |
1. | 13 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Gigant | 2:34,16 | - | - |
21. | 15 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Slalom | 1:57,47 | +3,84 | Jean-Baptiste Grange |
DNS2 | 11 lutego | 2019 | Åre | Superkombinacja | 1:47,71 | - | Alexis Pinturault |
11. | 15 lutego | 2019 | Åre | Gigant | 2:20,24 | +1,54 | Henrik Kristoffersen |
Mistrzostwa świata juniorów
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF2 | 7 marca | 2003 | Briançonnais | Gigant | 2:02,72 | - | Daniel Albrecht Mario Scheiber |
DNF1 | 8 marca | 2003 | Briançonnais | Slalom | 1:33,74 | - | Marc Berthod |
47. | 10 lutego | 2004 | Maribor | Zjazd | 1:09,61 | +2,29 | Romed Baumann |
26. | 12 lutego | 2004 | Maribor | Supergigant | 1:17,49 | +2,34 | Hans Olsson |
12. | 13 lutego | 2004 | Maribor | Gigant | 2:17,40 | +2,15 | Jeffrey Harrison |
2. | 14 lutego | 2004 | Maribor | Slalom | 1:33,33 | +0,12 | Raphael Fässler |
9. | 15 lutego | 2004 | Maribor | Kombinacja | 32,84 pkt | ? | François Bourque |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2003/2004: 132.
- sezon 2004/2005: 62.
- sezon 2005/2006: 9.
- sezon 2006/2007: 11.
- sezon 2007/2008: 5.
- sezon 2008/2009: 9.
- sezon 2009/2010: 7.
- sezon 2010/2011: 9.
- sezon 2011/2012: 9.
- sezon 2012/2013: 3.
- sezon 2013/2014: 4.
- sezon 2014/2015: 11.
- sezon 2015/2016: 38.
- sezon 2016/2017: 86.
- sezon 2017/2018: 40.
- sezon 2018/2019: 51.
- sezon 2019/2020: 44.
- sezon 2020/2021: 121.
Zwycięstwa w zawodach Pucharu Świata chronologicznie
- Yongpyong – 5 marca 2006 (gigant)
- Kranjska Gora – 8 marca 2008 (gigant)
- Bormio – 14 marca 2008 (gigant)
- Kranjska Gora – 28 lutego 2009 (gigant)
- Kranjska Gora – 29 stycznia 2010 (gigant)
- Beaver Creek – 5 grudnia 2010 (gigant)
- Val d’Isère – 11 grudnia 2010 (gigant)
- Alta Badia – 19 grudnia 2010 (gigant)
- Sölden – 23 października 2011 (gigant)
- Beaver Creek – 6 grudnia 2011 (gigant)
- Kranjska Gora – 10 marca 2012 (gigant)
- Sölden – 28 października 2012 (gigant)
- Beaver Creek – 2 grudnia 2012 (gigant)
- Alta Badia – 16 grudnia 2012 (gigant)
- Adelboden – 12 stycznia 2013 (gigant)
- Kranjska Gora – 9 marca 2013 (gigant)
- Lenzerheide – 16 marca 2013 (gigant)
- Sölden – 27 października 2013 (gigant)
- Beaver Creek – 8 grudnia 2013 (gigant)
- Wengen – 17 stycznia 2014 (superkombinacja)
- Sankt Moritz – 2 lutego 2014 (gigant)
- Kranjska Gora – 8 marca 2014 (gigant)
- Lenzerheide – 15 marca 2014 (gigant)
- Beaver Creek – 7 grudnia 2014 (gigant)
- Sölden – 25 października 2015 (gigant)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
- Beaver Creek – 4 grudnia 2005 (slalom) – 3. miejsce
- Kranjska Gora – 22 grudnia 2005 (slalom) – 3. miejsce
- Adelboden – 8 stycznia 2006 (slalom) – 2. miejsce
- Beaver Creek – 2 grudnia 2006 (gigant) – 3. miejsce
- Alta Badia – 18 grudnia 2006 (slalom) – 2. miejsce
- Sölden – 28 października 2007 (gigant) – 2. miejsce
- Bad Kleinkirchheim – 8 grudnia 2007 (gigant) – 3. miejsce
- Alta Badia – 17 grudnia 2007 (slalom) – 3. miejsce
- Wengen – 12 stycznia 2008 (slalom) – 3. miejsce
- Sölden – 26 października 2008 (gigant) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 7 grudnia 2008 (gigant) – 2. miejsce
- Åre – 13 marca 2009 (gigant) – 2. miejsce
- Sölden – 25 października 2009 (gigant) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 12 grudnia 2009 (supergigant) – 2. miejsce
- Kranjska Gora – 30 stycznia 2010 (gigant) – 3. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 12 marca 2010 (gigant) – 3. miejsce[4]
- Kranjska Gora – 5 marca 2011 (gigant) – 3. miejsce
- Beaver Creek – 4 grudnia 2011 (gigant) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 9 grudnia 2012 (gigant) – 3. miejsce
- Ga-Pa – 24 lutego 2013 (gigant) – 3. miejsce
- Alta Badia – 22 grudnia 2013 (gigant) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 26 stycznia 2014 (superkombinacja) – 2. miejsce
- Lenzerheide – 12 marca 2014 (zjazd) – 2. miejsce[5]
- Åre – 12 grudnia 2014 (gigant) – 2. miejsce
- Alta Badia – 21 grudnia 2014 (gigant) – 2. miejsce
- Beaver Creek – 5 grudnia 2015 (supergigant) – 2. miejsce
- Ga-Pa – 28 stycznia 2018 (gigant) – 3. miejsce
- W sumie (25 zwycięstw, 13 drugich i 14 trzecich miejsc).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona (ang.)
- Profil na stronie FIS-u (niem. • ang. • fr.)
- Profil na stronie Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-29)]. (ang.)
Przypisy
- ↑ ex aequo z Alexisem Pinturault
- ↑ Anna Kwiatkowska: Ted Ligety kończy karierę. To on wymyślił na nowo, jak skręcać na nartach do giganta. wyborcza.pl, 2021-02-14. [dostęp 2021-02-14].
- ↑ Alpejskie MŚ: pech Ligety'ego. Musi zrezygnować z pożegnalnego startu. sport.tvp.pl, 2021-02-14. [dostęp 2021-02-14].
- ↑ ex aequo z Philippem Schörghoferem
- ↑ ex aequo z Christofem Innerhoferem.