Technologia demontażu pojazdów – wiedza w zakresie metody wytwarzania (przetwarzania) pojazdów (samochodów), uzyskania określonego, zaplanowanego efektu przemysłowego lub usługowego. Proces technologiczny jest dziedziną działalności inżynieryjnej.

Pojazd, jako produkt w procesie przetwarzania, wymaga określonego opisu procedur technologicznych. O ich doborze decyduje wiele czynników:

  • techniczny (narzędzia);
  • ekonomiczny (koszt, czas);
  • społeczny (obwarowania prawne, bezpieczeństwo, wygoda).

Zakładem realizującym proces rozbiórki pojazdów jest stacja demontażu pojazdów, gdzie nakazana jest określona procedura demontażu z zachowaniem właściwej kolejności, zawartej w „technologii demontażu pojazdów”[1], jak:

  • dostawa, wyładunek i ewidencja pojazdów samochodowych;
  • przejściowe (czasowe) magazynowanie pojazdów;
  • usuwanie substancji (produktów) niebezpiecznych znajdujących się w samochodzie;
  • demontaż i odzysk selektywny materiałów (z uwzględnieniem pełnej segregacji);
  • oczyszczenie i przygotowanie materiałów do transportu;
  • przejściowe magazynowanie materiałów przeznaczonych do wykorzystania albo unieszkodliwienia w specjalnych kontenerach i pojemnikach;
  • magazynowanie i sprzedaż części przeznaczonych do dalszego użytku.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Ustawa z 20 stycznia 2005 roku, o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. z 2020 r. poz. 2056), także: Rozporządzenie Ministra Gospodarki z 28 lipca 2005 roku w spr. minimalnych wymagań dla stacji demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. z 2005 r. nr 143, poz. 1206)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.