Tadeusz Woźniak
Ilustracja
Tadeusz Woźniak (2022)
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1960
Kutno

Zawód, zajęcie

polityk, nauczyciel

Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie

Stanowisko

wójt gminy Krzyżanów (1990–1997), wójt gminy Dąbrowice (1998–2005), poseł na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji (od 2005)

Partia

RS AWS, PiS, Solidarna Polska / Suwerenna Polska

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wolności i Solidarności Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złoty Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” Medal Komisji Edukacji Narodowej Srebrna Odznaka Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej

Tadeusz Jacek Woźniak (ur. 15 stycznia 1960 w Kutnie) – polski polityk, nauczyciel i samorządowiec, z wykształcenia historyk, poseł na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji.

Życiorys

W 1981 kierował uczelnianą Komisją Koordynacyjną Niezależnego Zrzeszenia Studentów przy Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. Ukończył studia magisterskie z zakresu historii na tej uczelni (1985) oraz studia podyplomowe z zakresu samorządu terytorialnego i rozwoju lokalnego na Uniwersytecie Warszawskim (1992), a także z zakresu administracji publicznej w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Łodzi (2000).

Pracował jako nauczyciel i instruktor teatralny. W 1990 został członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Wałach. W latach 1990–1997 pełnił funkcję wójta gminy Krzyżanów[1], od 1990 do 1998 był radnym tej gminy[1]. Od 1998 do 2005 sprawował urząd wójta gminy Dąbrowice. W 1998 pełnił funkcję doradcy wojewody płockiego. W latach 1998–2002 był radnym powiatu kutnowskiego[1].

W latach 1998–2002 był członkiem Ruchu Społecznego AWS. Kilka lat później wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości, w latach 2006–2011 zasiadał w radzie politycznej i władzach regionalnych tej partii. Został przewodniczącym zarządu głównego międzynarodowego Stowarzyszenia „Wspólnota bez Granic”, członkiem rady Ligi Krajowej[1], członkiem zarządu głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych w Warszawie.

W wyborach parlamentarnych w 2005 z listy Prawa i Sprawiedliwości został wybrany na posła V kadencji w okręgu sieradzkim. Pracował w Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Przewodniczył grupie parlamentarnej Polska-Rosja, był wiceprzewodniczącym grupy parlamentarnej Polska–Kazachstan, działał w grupie parlamentarnej Polska-Azerbejdżan i Parlamentarnym Zespole Strażaków[2]. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 13 904 głosy. Należał ponownie do Komisji Spraw Zagranicznych, a także do Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, był wiceprzewodniczącym jednej z podkomisji nadzwyczajnych[3].

W 2011 kandydował w wyborach parlamentarnych z siódmego miejsca na liście PiS w okręgu wyborczym nr 11 w Sieradzu i po raz trzeci uzyskał mandat poselski z wynikiem 8996 głosów[4]. W Sejmie VII przystąpił do klubu parlamentarnego Solidarna Polska, współtworzył następnie partię o takiej samej nazwie. Był członkiem Komisji Spraw Wewnętrznych oraz członkiem Komisji Łączności z Polakami za Granicą. Pełnił też funkcje przewodniczącego Parlamentarnego Zespołu na rzecz Katolickiej Nauki Społecznej i wiceprzewodniczącego Poselskiego Zespołu Strażaków. Został pełnomocnikiem zarządu do spraw struktur w powołanej w 2012 partii Solidarna Polska (w 2023 przemianowanej na Suwerenną Polskę). Był kandydatem tego ugrupowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014[5]. W lipcu 2014 zasiadł w klubie parlamentarnym Sprawiedliwa Polska, od marca 2015 działającym pod nazwą Zjednoczona Prawica. Powoływany do Rady Służby Cywilnej i Rady Służby Publicznej, a także na przewodniczącego tego gremium[6].

W 2015 został ponownie wybrany do Sejmu z listy PiS (jako kandydat Solidarnej Polski), otrzymując 11 011 głosów[7]. Dołączył do Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, a także powrócił do Komisji Spraw Zagranicznych[8]. W wyborach w 2019 również uzyskał mandat poselski, zdobywając 17 923 głosy[9]. Podjął pracę w tych samych komisjach, a także w Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka[10]. W 2023 kolejny raz z powodzeniem ubiegał się o reelekcję (z wynikiem 19 691 głosów)[11].

Odznaczenia

Życie prywatne

Żonaty z Katarzyną, ma troje dzieci: Magdalenę (ur. 1988), Bartosza (ur. 1990), Elżbietę (ur. 1997).

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Sejm Rzeczypospolitej Polskiej: VI kadencja: przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2008, s. 258. ISBN 978-83-7059-872-3.
  2. ↑ Strona sejmowa posła V kadencji. [dostęp 2017-05-24].
  3. ↑ Strona sejmowa posła VI kadencji. [dostęp 2017-05-24].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-04].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-06-04].
  6. ↑ Kutnowski poseł Tadeusz Woźniak został szefem Rady Służby Publicznej. dzienniklodzki.pl, 18 czerwca 2016. [dostęp 2018-08-31].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  8. ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2017-05-24].
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-16].
  10. ↑ Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2022-12-04].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  12. ↑ M.P. z 2013 r. poz. 939
  13. ↑ M.P. z 2003 r. nr 42, poz. 618
  14. ↑ M.P. z 1999 r. nr 11, poz. 151
  15. ↑ M.P. z 1994 r. nr 36, poz. 311
  16. ↑ Poseł Woźniak odznaczony przez ministra Czarnka. „Za szczególne zasługi dla praw rodziny”. panoramakutna.pl, 22 października 2021. [dostęp 2021-05-18].
  17. ↑ Postanowienie nr 8/OP/2011 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Dziennik Urzędowy MSWiA, 6 października 2011. [dostęp 2021-05-18].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.