Tadeusz Włodek – szambelan króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, jurgieltnik Jakoba Sieversa i Osipa Igelströma, cenzor sztuk teatralnych.
Życiorys
Jako członek wskrzeszonej Rady Nieustającej zaproponował 30 kwietnia 1793 wydanie żądanych przez posła rosyjskiego uniwersałów sejmikowych. Na sejmie grodzieńskim popierał traktat rozbiorowy z Prusami. Był członkiem konfederacji grodzieńskiej 1793 roku[1]. Mianowany komisarzem policji, wbrew woli króla uzyskał przywilej prasowy i wydawał w Warszawie Gazetę Krajową. Był agentem tajnej rosyjskiej siatki szpiegowskiej w Warszawie, w okresie poprzedzającym wybuch powstania kościuszkowskiego[2]. Po trzecim rozborze wyjechał na Litwę[3].
W 1795 roku otrzymał od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego przywilej wydawania pisma. Pierwszy numer Kuriera Litewskiego ukazał się w 1796 roku w Grodnie. 1 kwietnia 1797 roku redakcja przeniosła się do Wilna. W 1815 roku Włodek sprzedał przywilej wydawania gazety Antoniemu Marcinowskiemu[3].
Przypisy
- ↑ Volumina Legum. T. X. Poznań: 1952, s. 54.
- ↑ Bartłomiej Szyndler: Powstanie kościuszkowskie 1794. Warszawa: 1994, s. 43.
- 1 2 Aleksander Śnieżko , Materiały do historii prasy na Litwie w XVIII i XIX w., „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego” (4), 1972, s. 534-540 .
Bibliografia
- Antoni Trębicki: Opisanie Sejmu ekstraordynaryjnego podziałowego roku 1793 w Grodnie. O rewolucji roku 1794. Opracował i wstępem poprzedził Jerzy Kowecki. Warszawa: 1967.