Tadeusz Pałucki
Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1903
Wiskitki

Data i miejsce śmierci

12 kwietnia 1968
Gdańsk

Prezydent Olsztyna
Okres

od 6 listopada 1945
do 29 listopada 1948

Przynależność polityczna

Polska Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Bronisław Latosiński

Następca

Stefan Nafalski

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Tadeusz Pałucki (ur. 12 sierpnia 1903 w Wiskitkach, zm. 12 kwietnia 1968 w Gdańsku)[1] – polski działacz socjalistyczny, samorządowiec, prezydent Olsztyna (1945–1948), wiceprezydent Sopotu (1949–1950).

Życiorys

Urodził się 12 sierpnia 1903 w Wiskitkach. Po ukończeniu szóstej klasy gimnazjum, w 1923 otrzymał posadę urzędnika w Banku dla Handlu i Przemysłu w Warszawie. W okresie międzywojennym był działaczem Polskiej Partii Socjalistycznej (1926–1930). W latach 1928–1930 był zatrudniony w Zarządzie Głównym Związku Zawodowego Pracowników Miejskich m. st. Warszawy. Od 1 lutego 1930 do 1 sierpnia 1944 pracował jako inspektor kontroli i nadzoru organizacji ubezpieczeń społecznych w Kasie Chorych m. st. Warszawy – po reformie systemu ubezpieczeń z 1935 – w Ubezpieczalni Społecznej. Podczas okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie, gdzie działał w konspiracji jako członek Korpusu Bezpieczeństwa. Od października 1944 do stycznia 1945 był urzędnikiem Ubezpieczalni Społecznej w Żyrardowie.

Po wojnie członek PPS (1945–1948), członek Wojewódzkiego Komitetu PPS w Olsztynie (1945–1947) i I wiceprzewodniczący Rady Wojewódzkiej PPS w Olsztynie (1947–1948). Członek PZPR (od 15 grudnia 1948). Od kwietnia 1945 był dyrektorem Okręgu Mazurskiego Państwowego Urzędu Repatriacyjnego w Olsztynie. Z dniem 1 września 1945 objął stanowisko naczelnika Okręgowego Oddziału PUR w Olsztynie. 5 listopada 1945 zostały mu powierzone obowiązki prezydenta Olsztyna, a 20 stycznia 1946 przewodniczenie Miejską Radą Narodową. Zasiadał także w Mazurskiej Wojewódzkiej Radzie Narodowej jako przedstawiciel władz miasta. Był członkiem Głównej Komisji Obywatelskiej Daniny Narodowej oraz przewodniczącym Komunalnej Kasy Oszczędności w Olsztynie (od stycznia 1948). Odwołany ze stanowiska prezydenta miasta – po złożonej rezygnacji – uchwałą Miejskiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 29 listopada 1948. Po odwołaniu, skierowany przez Komitet Centralny PZPR do Sopotu, gdzie pełnił obowiązki wiceprezydenta miasta (styczeń 1949 – czerwiec 1950)[1].

Zmarł 12 kwietnia 1968 w Gdańsku. Pochowany 16 kwietnia 1968 na cmentarzu Centralnym-Srebrzysko (rejon XI kwatera TAR V-2-218)[2].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 Robert Syrwid. Sprawozdania Zarządu Miejskiego Miasta Olsztyna do Biura Prezydialnego Krajowej Rady Narodowej z 1945 r. Źródła do dziejów administracji polskiej na Ziemiach Odzyskanych po II wojnie światowej. „Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka”. Rocznik LXXIV (2019), 4. s. 135. Wrocław. ISSN 0037-7511.
  2. ↑ Wyszukiwarka Cmentarze w Gdańsku [online], cmentarze-gdanskie.pl [dostęp 2023-06-14].
  3. ↑ M.P. z 1946 r. nr 115, poz. 214 „za zasługi położone w walce z okupantem i za udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji”.

Bibliografia

  • Bohdan Łukaszewicz, Raptularz miejski. Olsztyn 1945–2005, Olsztyn 2006, s. 11, 29, 32, 34, 41–42, 53, 72, 79, 83.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.