Tadeusz Minc
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1924
Łódź

Data i miejsce śmierci

28 lutego 1992
Warszawa

Zawód

aktor, reżyser

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 40-lecia Polski Ludowej

Tadeusz Minc (ur. 4 lutego 1924 w Łodzi[1][2], zm. 28 lutego 1992 w Warszawie) – polski aktor i reżyser teatralny, kierownik artystyczny teatrów[3].

Życiorys

Minc, wg informacji od rodziny, urodził się 31 stycznia 1924[3], niemniej znaczna część materiałów biograficznych wskazuje, że urodził się 4 lutego 1924[1][2].

Podczas II wojny światowej osadzony w getcie łódzkim. W 1944 został wywieziony do obozów Auschwitz-Birkenau, później do Groß-Rosen[1].

Po wyzwoleniu powrócił do Łodzi, gdzie podjął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej[3], lecz szybko je przerwał[1] na rzecz nauki na Wydziale Aktorskim PWST w Warszawie z siedzibą w Łodzi, gdzie studiował w latach 1946–1949[3]. Na scenie zadebiutował jako Władek w Omyłce w Teatrze Powszechnym w Łodzi[3].

Minc był członkiem Grupy Młodych Aktorów – uczniów Leona Schillera, którym przewodzili Kazimierz Dejmek i Janusz Warmiński[3], i wraz z którymi został współtwórcą Teatru Nowego w Łodzi w 1949. W teatrze tym występował do 1967. Od 1962 zaangażował się w pracę reżyserską – w tej roli zadebiutował w Zaczarowanej gospodzie Władysława Smólskiego. W latach 1967–1969 rezygnując z aktorstwa pracował jako kierownik artystyczny i reżyser Teatru Wybrzeże w Gdańsku. W latach 1969–1989 był reżyserem w Teatrze Narodowym w Warszawie. Gościnnie reżyserował także w innych teatrach[1] Warszawy, Krakowa, Poznania i Wrocławia. Jego ostatnim wyreżyserowanym spektaklem był Ślub Witolda Gombrowicza w Teatrze Polskim w Warszawie w 1991[3]. Występował w słuchowiskach radiowych oraz współpracował z dubbingiem.

Był mężem aktorki Bohdany Majdy, ojcem scenarzysty filmowego Marcelego Minca (ur. 1954)[1].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A II-8-10)[4].

Ordery i odznaczenia

Nagrody

  • Nagroda Komitetu ds. Polskiego Radia i Telewizji za reżyserię spektaklu Pan Puntilla i jego sługa Matti Bertolta Brechta (1964)
  • Nagroda za realizację Czerwonej magii Michela de Ghelderode’a w Teatrze Nowym w Łodzi na 4. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych (1964)
  • Medal Stolema przyznawany przez Klub Pomorania – Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie za wybitne osiągnięcia w dziedzinie pomnażania dorobku kulturalnego Pomorza (1969)
  • Order Stańczyka za osiągnięcia w Teatrze Telewizji w Gdańsku, a w szczególności za reżyserię Panny Julii Augusta Strindberga (1969)
  • Nagroda za reżyserię Tragedii o bogaczu i łazarzu wg Anonima Gdańskiego oraz Ostatniego dobranoc Armstronga Johna Ardena, przedstawień Teatru Wybrzeże w Gdańsku, a także specjalne wyróżnienie za opracowanie dramaturgiczne Tragedii o bogaczu i łazarzu na 11. Festiwalu Teatrów Polski Północnej (1969)
  • Nagroda I stopnia za reżyserię Kartoteki Tadeusza Różewicza w Teatrze Narodowym na 15. Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu (1974)
  • Nagroda za reżyserię Kartoteki Tadeusza Różewicza w Teatrze Polskim we Wrocławiu na 17. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych (1977)
  • Nagroda za reżyserię Koczowiska Tomasza Łubieńskiego w Teatrze Polskim we Wrocławiu na 22. Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu (1980)

Źródło: Culture.pl[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Tadeusz Minc [online], FilmPolski [dostęp 2022-10-13] (pol.).
  2. 1 2 Tadeusz Minc – szaleniec teatru [online], Muzeum Narodowe w Gdańsku [dostęp 2022-10-13] (pol.).
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 Tadeusz Minc | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2022-10-13] (pol.).
  4. ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-09-08].
  5. ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  6. ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.