Tadeusz Dominik
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1928
Szymanów

Data i miejsce śmierci

20 maja 2014
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika, rzeźbiarstwo, ceramika, tkanina artystyczna

Epoka

Sztuka współczesna, koloryzm

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Nagrody

Nagroda im. Jana Cybisa

Tadeusz Dominik, Bez tytułu (deszcz), 1985
Tadeusz Dominik, Pejzaż, 1988
Grób Tadeusza Dominika na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
w Warszawie

Tadeusz Dominik (ur. 14 stycznia 1928 w Szymanowie, zm. 20 maja 2014 w Warszawie) – polski malarz, grafik, rzeźbiarz, twórca tkanin artystycznych i ceramik[1].

Życiorys

Pochodził z ubogiej rodziny rolniczej. W latach 1946–1951 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom uzyskał w 1953 w pracowni Jana Cybisa. Jeszcze przed jego otrzymaniem został asystentem w pracowni Wacława Waśkowskiego na Wydziale Grafiki. Był stypendystą Rządu Francuskiego (1958–1959) i Ford Foundation (1961–1962). W Akademii przeszedł wszystkie stopnie kariery akademickiej od asystenta do profesora zwyczajnego, którym został w 1988. Dwukrotnie, w latach 1971–1974 i 1987–1989, był dziekanem Wydziału Malarstwa ASP. W 1990 przeszedł na emeryturę.

Bezpośrednio po studiach zajmował się grafiką, a od połowy lat 50. uprawiał malarstwo i tkaninę artystyczną. Debiutował w 1951 na VII Wystawie Plastyki w Radomiu. Jego pierwsza wystawa indywidualna odbyła się w Zachęcie w 1957. Za granicą zadebiutował pokazem prac (cykl drzeworytów pt. „Macierzyństwo”) na XXVIII Biennale w Wenecji w 1956. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeów Narodowych: w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Szczecinie, a także w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Museo de Bellas Artes w Caracas, Galerii Albertina w Wiedniu, Stedelijk Museum w Amsterdamie oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

Zmarł 20 maja 2014 i został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 30BII-tuje-16)[2].

Twórczość

Malarstwo Tadeusza Dominika cechuje styl, który łączy w sobie abstrakcyjne motywy inspirowane przyrodą z tradycjami polskiego koloryzmu. Nie ilustrował natury, tylko zachęcał do indywidualnego jej odbioru[3]. Zbigniew Herbert opisał świat Dominika jako „ogniste słoneczne koła, kwiaty, patyki w płocie, dzbany, bochny chleba, trawa”[3].

Prace Dominika były prezentowane także na licznych wystawach tymczasowych – indywidualnych i zbiorowych, m.in. na Guggenheim International Award (Nowy Jork, 1958), w Galerii Lambert (Paryż, 1959), Galerie für Moderne Kunst Varrelbisch (Hamburg, 1988), Starej Kordegardzie (Warszawa, 1988), Gallerie Lanterna (Sztokholm, 1990), Muzeum Archidiecezji Warszawskiej („Tadeusz Dominik i uczniowie”, 1992) i na Expo '92 (Sewilla).

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Agra Art – Tadeusz Dominik. agraart.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-06)]. (pol.). [dostęp 2019-05-13].
  2. ↑ Wyszukiwarka cmentarna. [dostęp 2014-06-27]. (pol.).
  3. 1 2 Tadeusz Dominik, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21].
  4. ↑ Monitor Polski nr 56 (pol.) [dostęp 2011-06-19].
  5. ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], MKiDN [dostęp 2023-01-07].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.