Tadeusz Chruściel
Ilustracja
Grób Tadeusza Chruściela na warszawskim Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1926
Lwów

Data śmierci

11 lutego 2010

Zawód, zajęcie

lekarz

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (złota)

Tadeusz Lesław[1] Chruściel (ur. 26 stycznia 1926 we Lwowie, zm. 11 lutego 2010[2]) – polski lekarz, specjalista farmakologii klinicznej i doświadczalnej[3][4], działacz społeczny[5][6], znawca farmakoekonomiki[6].

Życiorys

Urodzony 30 stycznia 1926 r. we Lwowie[7]. Tadeusz Chruściel był synem nauczycieli Stanisława i Bronisławy z domu Markowskiej[3]. Uczęszczał w rodzinnym mieście do Szkoły Podstawowej im. św. Antoniego oraz gimnazjum, a w latach 1943–1944 ukończył liceum na tajnych kursach. Świadectwo maturalne uzyskał w Łańcucie w 1944 roku[7].

Studiował na Wydziale Lekarskim UJ. Dyplom lekarza uzyskał 30 października 1951 r.[8] w Krakowie[1]. Doktoryzował się w 1951 r. na Akademii Medycznej w Krakowie, stopień naukowy kandydata nauk[7] uzyskał 25 maja 1956 r.[1], a stopień docenta – 30 stycznia 1958[8], również na AM w Krakowie[7]. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał 27 lipca 1966 r.[1], a profesora zwyczajnego 22 września 1988 roku[1].

Pracę zawodową rozpoczął w 1948 r., w czasie studiów, gdy został zatrudniony w Zakładzie Farmakologii UJ w Krakowie. Od roku akademickiego 1955/1956 był kierownikiem Katedry Farmakologii Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach. W roku akademickim 1959/1960 jako stypendysta Fundacji Rockefellera przebywał w Zakładzie Farmakologii Uniwersytetu w Oksfordzie. Po uzyskaniu stopnia docenta został samodzielnym pracownikiem naukowym w Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach. W latach 1968–1975 pracował w Światowej Organizacji Zdrowia jako specjalista ds. środków odurzających i psychotropowych, w 1975 r. został kierownikiem programu uzależnień lekowych, w rok później wszedł w skład komitetu ekspertów ds. alkoholizmu i zależności lekowych[7].

Po powrocie do kraju został w 1975 r. kierownikiem Zakładu Leków Hormonalnych i zastępcą dyrektora Instytutu Leków, a od 1981 r. jego dyrektorem. W 1985 r. został kierownikiem Zakładu Farmakologii Klinicznej i Społecznej Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego w Warszawie[7].

Autor ponad 300 prac naukowych poświęconych miażdżycy, mechanizmom działania leków i interakcjom leków, działaniom ubocznym, nadużywaniu i uzależnieniu od leków, dopingowi i narkomanii. Członek Komitetu Nauk Fizjologicznych PAN (1963–1969), Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego[7], wieloletni członek Zarządu Głównego „Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich”, bliski przyjaciel i współpracownik prof. Kornela Gibińskiego. Wraz z nim współredagował wydany w 1991 r. przez PZWL „Leksykon Leków”[9].

Działalność społeczna

Tadeusz Chruściel wraz ze swoją żoną (doc. dr hab. med. specj. farmakologii Marią Chruściel) działali w warszawskim oddziale Stowarzyszenia Charytatywnego „Lekarze Nadziei”. Prowadzili przez ponad 20 lat aptekę leków bezpłatnych dla osób ubogich i bezdomnych. Aptekę zamknięto w 2010 roku[10][11][12][13][14]. Od 1989 r. był prezesem Naczelnej Rady Lekarskiej I kadencji[7]. Pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 29C-tuje-11)[15].

Odznaczenia i wyróżnienia[8]

Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego z 15 maja 2009 „za wybitne zasługi dla rozwoju medycyny, za działalność na rzecz samorządu lekarskiego” został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski[16].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Centralny Rejestr Lekarzy – informacje podstawowe
  2. ↑ Tadeusz Lesław Chruściel. [dostęp 2011-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-29)].
  3. 1 2 Tadeusz Lesław Chruściel. [dostęp 2011-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-23)].
  4. ↑ http://www.nil.org.pl/xml/oil/oil64/gazeta/numery/n2010/n201002/n20100217
  5. ↑ Epitafia. [dostęp 2011-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-16)].
  6. 1 2 nazdrowie.pl | Zdrowie, uroda, medycyna, polecane kliniki i przychodnie [online], www.nazdrowie.pl [dostęp 2017-11-27].
  7. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Tadeusz Lesław Chruściel [online], www.oil.org.pl [dostęp 2018-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-28].
  8. 1 2 3 Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Sląska
  9. ↑ Historia – Katolickie Stowarzyszenie Lekarzy Polskich [online], kslp.pl [dostęp 2017-11-27].
  10. ↑ nazdrowie.pl | Zdrowie, uroda, medycyna, polecane kliniki i przychodnie [online], www.nazdrowie.pl [dostęp 2017-11-27].
  11. ↑ Leki w Polsce – ma być lepiej. | Dr Jacek Roik [online], www.roik.pl [dostęp 2017-11-27].
  12. ↑ Prawo i Medycyna [online], www.prawoimedycyna.pl [dostęp 2017-11-27].
  13. ↑ Jest sprawa: zamknęli Aptekę Darów – niepelnosprawni.pl [online], www.niepelnosprawni.pl [dostęp 2017-11-27].
  14. ↑ Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-27].
  15. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  16. ↑ M.P. z 2009 r. nr 59, poz. 796
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.