Tadeusz Bolesław Łodziński
Ilustracja
pułkownik artylerii pułkownik artylerii
Data urodzenia

10 czerwca 1883

Data śmierci

19 czerwca 1952

Przebieg służby
Lata służby

do 1928

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

5 Lwowski pap
5 Brygada Artylerii
6 pułk artylerii ciężkiej

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
obrona Lwowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Krzyż Niepodległości Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Tadeusz Bolesław Łodziński[1] (ur. 10 czerwca 1883, zm. 19 czerwca 1952) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 10 czerwca 1883 w rodzinie Bolesława (1850–1917), przemysłowca. Miał sześcioro rodzeństwa: Zofię, zamężną Dębowską, Stefanię (zmarła w wieku 19 lat), Kazimierza (1888–1970), inżyniera, Romana (zmarł w latach 70. XX wieku), Stanisława (zm. 1913), inżyniera, i Zdzisława (1904–1968)[2]. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. 28 października 1918 do Rzęsny Polskiej z Czaczaku w Serbii przybyła bateria zapasowa 130 pułku artylerii polowej c. i k. armii pod dowództwem kpt. Tadeusza Łodzińskiego, który następnie w stopniu majora objął dowództwo 5 pułku artylerii polowej[3]. W 1919 dowodził grupą taktyczną artylerii, odpowiadającą za całokształt artyleryjskiej obrony Lwowa w trakcie wojny polsko-ukraińskiej[4][5]. Od 1 marca 1921 pełnił funkcję dowódcy 5 Brygady Artylerii[6].

Od 6 października 1921 roku był dowódcą 6 pułku artylerii ciężkiej we Lwowie[7][8]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 34. lokatą w korpusie oficerów artylerii[9]. Z dniem 25 marca 1925 roku został przydzielony do Obozu Szkolnego Artylerii w Toruniu na stanowisko komendanta Strzeleckiej Szkoły Artylerii[10]. W sierpniu 1926 roku został przeniesiony do Obozu Warownego „Wilno” na stanowisko szefa artylerii[11]. Z dniem 29 lutego 1928 roku został przeniesiony w stan spoczynku[12]. Jako emerytowany oficer zamieszkiwał we Krakowie[13]. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas przewidziany do użycia w czasie wojny[14]. Zmarł 19 czerwca 1952 roku. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A20-8-23)[15].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował początkowo jako „Tadeusz II Łodziński” w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko. W Roczniku Oficerskim Rezerw 1934 podano tożsamość „Tadeusz Bolesław Łodziński”.
  2. ↑ Stanisław M. Brzozowski: Bolesław Łodziński. Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2019-10-12]..
  3. ↑ Jednodniówka ku uczczeniu dziesięciolecia 5 Pułku Artylerji Polowej Lw.. Lwów: 1928, s. 8, 9.
  4. ↑ Jednodniówka ku uczczeniu dziesięciolecia 5 Pułku Artylerji Polowej Lw.. Lwów: 1928, s. 11.
  5. ↑ Semper Fidelis. Obrona Lwowa w obrazach współczesnych. Lwów / Warszawa: Straż Mogił Polskich Bohaterów / Oficyna Wydawnicza Volumen, 1930 / 1990.
  6. 1 2 Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 26 lutego 1921 roku, s. 342.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 789, 813.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 708, 736.
  9. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 185.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 10 kwietnia 1925 roku, s. 199.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926 roku, s. 250.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 28.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 885.
  14. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 341, 849.
  15. ↑ Tadeusz Radwan-Łodziński. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie. [dostęp 2019-10-12]..
  16. ↑ Jednodniówka ku uczczeniu dziesięciolecia 5 Pułku Artylerji Polowej Lw.. Lwów: 1928, s. 25.
  17. ↑ M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273.
  18. ↑ Kronika. Krzyże Walecznych. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 28 z 5 lutego 1921.
  19. ↑ Marszałek Foch w Polsce. „Kurier Warszawski”. Nr 121, s. 14, 3 maja 1923.
  20. 1 2 3 4 5 6 7 Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1298.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.