 kapitan | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1939, 1942–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg.png.webp){kind=small}  | |
Tadeusz Łukaszewicz (ur. 13 października 1913 w Warszawie, zm. 11 września 1944[uwaga 1] tamże) – kapitan Korpusu Bezpieczeństwa, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Życiorys
Syn Antoniego (artysty malarza i antykwariusza) i Marii z domu Gieryng. Ukończył warszawską szkołę średnią Ojców Pijarów, po czym uzyskał dyplom magistra ekonomii na uniwersytecie w Grenoble. Przeszedł szkolenie w zambrowskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty i w roku 1938 został mianowany na stopień podporucznika. Uczestnik kampanii wrześniowej w szeregach 71 pułku piechoty. Na stanowisku dowódcy kompanii ckm walczył pod Wizną i Nowogrodem. Ranny podczas przebijania się z okrążenia, został zwolniony z niemieckiej niewoli jako inwalida wojenny[1].
Od 1942 uczestniczył, w strukturach Korpusu Bezpieczeństwa, w konspiracji wojskowej. W czasie powstania warszawskiego dowodził kompanią szturmową P-20 w 1 batalionie szturmowym KB „Nałęcz”. Walczył na Starówce i w Śródmieściu. Ranny 15 sierpnia w Pałacu Mostowskich[uwaga 2]. W dniu 10 września 1944 w charakterze łącznika przeprawił się przez Wisłę i dotarł do dowództwa Armii Czerwonej i Ludowego Wojska Polskiego. Poległ następnego dnia na Saskiej Kępie, rozstrzelany przez patrol niemieckiej żandarmerii[uwaga 3]. W dniu 2 października 1944 został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari[uwaga 4] przez Komendę Główną Korpusu Bezpieczeństwa[1].
Od roku 1940 był żonaty z Heleną Wieczorek (1913–2004), z którą miał syna Tadeusza i córkę Jolantę[1]. Spoczywa na cmentarzu wojskowym na Powązkach (kwatera: A 23, rząd: 2, miejsce: 26)
Odznaczenia
Uwagi
- ↑ Według części źródeł Tadeusz Łukaszewicz poległ w dniu 12 września 1944 roku.
- ↑ Podano na podstawie https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/tadeusz-lukaszewicz,28482.html.
- ↑ Podano na podstawie https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/tadeusz-lukaszewicz,28482.html.
- ↑ Order Virtuti Militari 5 kl. Tadeusz Łukaszewicz otrzymał za wykonanie misji łącznika i dotarcie do wojsk polskich i radzieckich na drugim brzegu Wisły.
Przypisy
- 1 2 3 Polak (red.) 1999 ↓, s. 68.
Bibliografia
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Konspiracja 1939-1945. T. 5/I. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.