TMD-B
Państwo

 ZSRR

Rodzaj

mina przeciwpancerna

Dane techniczne
Zapalnik

naciskowy, MW-5

Masa

7,5-8 kg[1]; 7,7 kg[2] (średnia)

Wysokość

140[2]-160[1] mm)

Szerokość

280 mm

Długość

320 mm

Korpus

drewniany

Materiał wybuchowy

patrz tekst

Użytkownicy
Armia Czerwona, Wojsko Polskie

TMD-B (ros. ТМБ-Д) – radziecka, przeciwgąsienicowa mina przeciwpancerna.

TMB-D była prostą w masowej produkcji miną z korpusem drewnianym. Skonstruowana została w latach 40. W czasie II wojny światowej masowo produkowana w ZSRR, a po wojnie także w innych krajach (od 1952 roku także w Polsce). Wyprodukowane miny były elaborowane różnymi rodzajami materiałów wybuchowych. Stosowano między innymi amatol, dynammon, amonit, trotyl i kwas pikrynowy. Masa materiału wybuchowego wahała się od 5 do 7 kg[2] (4,7-5,5 kg)[1]. Mina była wyposażona w zapalnik naciskowy MW-5. Wybuch od zapalnika do głównego ładunku był przenoszony za pośrednictwem 200 g ładunku trotylu. Po II wojnie światowej miny TMB-D były używane podczas wojny koreańskiej i wietnamskiej. Produkcję min o zbliżonej konstrukcji uruchomiono także w innych krajach Układu Warszawskiego (np. w Czechosłowacji produkowano zbliżoną minę PT-Mi-D).

Bibliografia

  • Owen, J.I.H.: Brassey's Infantry weapons of the world. London: Brasey's Naval and Shipping Annual Ltd, 1975. ISBN 0-904609-01-4.
  • Jerzy Garstka. Miny przeciwpancerne Wojska Polskiego z lat 1945-1997. Część I. Miny klasyczne. „Nowa Technika Wojskowa”. 1998. nr 11. s. str. 20-23. ISSN 1230-1655. 

Przypisy

  1. 1 2 3 Miny przeciwpancerne Wojska Polskiego z lat 1945-1997
  2. 1 2 3 Brassey's Infantry weapons of the world
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.