Tętno dziwaczne (łac. pulsus paradoxus) – zmniejszenie wypełnienia tętna lub jego całkowity zanik w czasie wdechu, z towarzyszącym obniżeniem ciśnienia skurczowego o ponad 10 mm Hg.

Klinicznie istotne tętno dziwaczne stwierdza się w czasie spokojnego oddychania, a jego dokładny pomiar jest możliwy przy użyciu sfigmomanometru. Tętno dziwaczne jest obecne, gdy I ton Korotkowa jest słyszalny tylko podczas wydechu.

Przyczyny

Możliwe przyczyny obecności tętna dziwacznego:

  1. Tamponada serca.
  2. Zaciskające zapalenie osierdzia.
  3. Zatorowość płucna.
  4. Wstrząs.
  5. Astma i ciężka postać przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP).

Bibliografia

  • Interna Szczeklika. Podręcznik chorób wewnętrznych 2013, Piotr Gajewski (red.), Ewa Augustynowicz-Kopeć, Andrzej Szczeklik, Kraków: Medycyna Praktyczna, 2013, s. 27, ISBN 978-83-7430-379-8, ISBN 978-83-7430-377-4, OCLC 864205121.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.