Sfigmomanometr – aparat do pośredniego pomiaru ciśnienia tętniczego krwi wynaleziony przez Riva-Rocciego, składający się z manometru (rtęciowego, sprężynowego lub elektronicznego), pompki tłoczącej powietrze, mankietu z komorą powietrzną i zaworka do kontrolowanego wypuszczania powietrza z mankietu. Do pomiaru ciśnienia tętniczego metodą Korotkowa niezbędne są również słuchawki lekarskie umożliwiające usłyszenie tętna w naczyniach krwionośnych[1][2].
Sfigmomanometr elektroniczny, zakładany na nadgarstek lub na ramię, posiada moduł elektroniczny z wyświetlaczem i przyciskami sterującymi oraz opaskę, zapinaną zwykle na rzep. Nie ma wyodrębnionych powyżej elementów. Pomiar odbywa się całkowicie samoczynnie. Pompowaniem powietrza, jak i jego wypuszczaniem, sterują układy elektroniczne. Wyniki pomiaru, zwłaszcza przyrządu nadgarstkowego, obarczone są zwykle znacznym błędem, ale w codziennym, domowym użytkowaniu, gdzie liczy się przede wszystkim łatwa obsługa, nie ma to dużego znaczenia.
Najdokładniejszy pomiar uzyskuje się aparatem z manometrem rtęciowym[3]. Tego typu urządzenia są wycofywane z użytku ze względów bezpieczeństwa z uwagi na toksyczność oparów rtęci w przypadku uszkodzenia.
Przypisy
- ↑ sfigmomanometr, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-05-27].
- ↑ Propedeutyka Nauk Medycznych Laboratorium - Ćwiczenie 4 : Ciśnienie krwi i pomiar jego wartości. Opór przepływu krwi. Przepływ i perfuzja.. www.studocu.com. [dostęp 2023-01-20]. (pol.).
- ↑ Pomiar ciśnienia tętnicznego krwi. kardiolo.pl. [dostęp 2018-05-27]. (pol.).
Zobacz też
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.