Szwedzki lapphund
Ilustracja
Inne nazwy

Svensk lapphund, swedish lapphund, lapplandska spets

Kraj patronacki

Szwecja

Wymiary
Wysokość

41–43 cm

Masa

20 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa V, sekcja 3, nr wzorca 135

Szwedzki lapphundrasa północnych psów pasterskich, zaliczana do V grupy FCI. Nie podlega próbom pracy[1].

Rys historyczny

Przodkowie lapphunda byli używani przez Lapończyków do zaganiania reniferów, później pies ten zaganiał także owce. Rasa oficjalnie uznana w Szwecji w 1944 roku. Pies ten, jako nielicza z ras, posiada gen d1, który występuje jedynie w Skandynawii.

Wygląd

Ten średniej wielkości pies jest typowym szpicem, z charakterystyczną lisią mordką i silnie zakręconym ogonem. Przed zimnem chroni go gęsta, wełnista sierść. Umaszczenie lapphunda jest zwykle jednolicie czarne, choć czasami występują także białe znaczenia i brązowe refleksy.

Zachowanie i charakter

Jest to rasa życzliwa i czujna.

Zobacz też

Przypisy

  1. Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 185.

Bibliografia

  • David Alderton „Psy”, Wiedza i Życie Warszawa 2006
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.