Szulcpolski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]: w polu czerwonym ramię zbrojne, srebrne, trzymające takąż włócznię, na której korona złota, między trzema takimiż gwiazdami (1 i 2). Klejnot nieznany. Labry czerwone, podbite srebrem.

Nadany Kasprowi, Baltazarowi i Danielowi Szulcom 6 czerwca 1550[2].

Ponieważ herb Szulc był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu: Szulc.

Przypisy

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 275-276. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.