Szpykiw
Шпиків
Ilustracja
Pałac Świejkowskich
Państwo

 Ukraina

Obwód

 winnicki

Rejon

tulczyński

Populacja (2019)
• liczba ludności


3110[1]

Nr kierunkowy

+380 4335

Kod pocztowy

23614

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szpykiw”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Szpykiw”
Ziemia48°47′24″N 28°34′02″E/48,790000 28,567222

Szpykiw (ukr. Шпиків, hist. pol. Szpików) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie tulczyńskim obwodu winnickiego, historycznie na Podolu.

Historia

Pałac Świejkowskich na rys. N. Ordy

Historia Szpikowa sięga XVI wieku. Przynależał administracyjnie do województwa bracławskiego prowincji małopolskiej Królestwa Polskiego. Od końca XVI wieku własność Ostrogskich. Potem Zamoyskich i poprzez wiano przeszedł do Koniecpolskich, a następnie do Potockich i Świejkowskich, którzy wznieśli tu barokowy pałac. Po II rozbiorze Polski (1793) wraz z większością Podola w zaborze rosyjskim.

W latach 1941-1944 pod zarządem Rumunii.

W 1989 liczyło 4285 mieszkańców[2].

W 2013 liczyło 3355 mieszkańców[3].


Ludzie związani ze Szpikowem

Zabytki

  • Pałac w Szpikowie - wybudowany w XVIII w. w stylu barokowym w dobrym stanie zachowany do początków XX w.[4] Pałac powstał na planie czworoboku z okrągłymi wieżami w narożach. W pałacu znajdowała się galeria z portretami Potockich i Świejkowskich[5]
  • fabryka cukru wybudowana według projektu architekta Władysława Horodeckiego.

Przypisy

  1. ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.14
  2. ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  3. ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  4. ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 420-423, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
  5. ↑ Antoni Urbański Memento kresowe, Warszawa, 1929, s.13

Literatura

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.