Samuel Centnerszwer | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
chirurg |
Szmul Centnerszwer, Samuel Centnerszwer (ur. 8 lutego 1856 w Warszawie, zm. 24 sierpnia 1938 w Śródborowie) – polski chirurg żydowskiego pochodzenia.
Życiorys
Studiował na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim; dyplom otrzymał 7 marca 1878 roku. Następnie został powołany do wojska rosyjskiego, brał wówczas udział w wojnie rosyjsko-tureckiej. Przez kolejne dwa lata specjalizował się w chirurgii w różnych szpitalach, m.in. w Wiedniu u Theodora Billrotha i Eduarda Alberta. W 1880 roku został chirurgiem w Szpitalu Starozakonnych w Warszawie, u Ludwika Chwata. Pracował w klinice Chirurgii UW u Juliana Kosińskiego. 1 sierpnia 1889 roku razem z Adolfem Grünbaumem (zm. 1907) otworzył w Warszawie przy ulicy Nowolipki 25 (potem przeniesiona na ulicę Leszno 22) lecznicę dla chorych chirurgicznych, z ambulatorium i salami na sześć łóżek, przeznaczoną dla przyjezdnych Żydów. W latach I wojny światowej udzielał pomocy chirurgicznej rannym żołnierzom w Hotelu Rzymskim. Od 1929 roku ze względu na zły stan zdrowia przebywał w Śródborowie pod Warszawą. Wspomnienie o nim napisał Zygmunt Srebrny[1]. Jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej, lecz jego nagrobek nie zachował się[2]. Część źródeł błędnie podaje, jakoby zmarł po 1939 w getcie warszawskim[3].
Żonaty z Różą Emilią z domu Tetz. Ich syn Józef Henryk Centnerszwer był prawnikiem.
Zajmował się chirurgią, przede wszystkim tzw. chirurgią małą; ponadto interesowały go inne działy medycyny, historia Polski, historia powszechna, sztuka. Znany z pogodnego usposobienia i skromności, był bardzo lubiany przez pacjentów.
Prace
- Stosowanie przekrwienia zastoinowego w leczeniu ostrych spraw ropnych podług metody Bier′a i Klapp′a. Medycyna 35, 50, s. 950-955 (1907)
- Chirurgia pauperum. Gazeta Lekarska nr 1, 15, 16, 17 (1897)
- Tłum. 50 lat życia chirurga Morrisa
Przypisy
- ↑ Srebrny Z. Samuel Centnerszwer. „Warszawskie Czasopismo Lekarskie”. 15 (33), s. 549, 1938.
- ↑ Nie odnotowuje go baza nagrobków osób pochowanych na tym cmentarzu
- ↑ Louis Falstein (ed.). The martyrdom of Jewish physicians in Poland. New York: Exposition Press, 1964 s. 326
Bibliografia
- Gustawa Liszkiewiczowa. Z karty żałobnej. Nasz Przegląd 16, nr 281 (7.10.1938) s. 11
- Piotr Szarejko: Słownik lekarzy polskich XIX wieku. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 1997, s. 40. ISBN 83-85810-82-X.