Szczurzynek
Melomys
O. Thomas, 1922[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – szczurzynek płowonogi (Melomys cervinipes)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Hydromyini

Rodzaj

szczurzynek

Typ nomenklatoryczny

Uromys rufescens Alston, 1877

Gatunki

23 gatunki (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Szczurzynek[2] (Melomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australazji[3][4][5].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 90–210 mm, długość ogona 98–205 mm, długość ucha 12–20 mm, długość tylnej stopy 23–34 mm; masa ciała 37–145 g[4][6].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1922 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach The Annals and Magazine of Natural History[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oryginalne oznaczenie) szczurzynka czarnogonowego (M. rufescens).

Etymologia

Melomys: Melanezja; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[1].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące współczesne gatunki[uwaga 1][8][6][3][2]:

  • Melomys fraterculus (O. Thomas, 1920) – szczurzynek seramski
  • Melomys dollmani Rümmler, 1935 – szczurzynek stokowy
  • Melomys lutillus (O. Thomas, 1913) – szczurzynek papuaski
  • Melomys howi Kitchener, 1996 – szczurzynek riamański
  • Melomys bannisteri Kitchener & Maryanto, 1993 – szczurzynek archipelagowy
  • Melomys frigicola Tate, 1951 – szczurzynek górski
  • Melomys burtoni (Ramsay, 1887) – szczurzynek łąkowy
  • Melomys paveli K.M. Helgen, 2003 – szczurzynek nadbrzeżny
  • Melomys matambuai Flannery, Colgan & Trimble, 1994 – szczurzynek wyspowy
  • Melomys bougainville Troughton, 1936 – szczurzynek solomoński
  • Melomys aerosus (O. Thomas, 1920) – szczurzynek ciemny
  • Melomys obiensis (O. Thomas, 1911) – szczurzynek obiański
  • Melomys cervinipes (Gould, 1852) – szczurzynek płowonogi
  • Melomys rubicola O. Thomas, 1924szczurzynek koralowy – takson wymarły
  • Melomys capensis Tate, 1951 – szczurzynek przylądkowy
  • Melomys rufescens (Alston, 1877) – szczurzynek czarnogonowy
  • Melomys cooperae Kitchener, 1995 – szczurzynek tanimbarski
  • Melomys caurinus (O. Thomas, 1921) – szczurzynek krótkoogonowy
  • Melomys talaudium (O. Thomas, 1921) – szczurzynek talaudzki
  • Melomys fulgens (O. Thomas, 1920) – szczurzynek bojaźliwy
  • Melomys leucogaster (Jentink, 1908) – szczurzynek białobrzuchy
  • Melomys arcium (O. Thomas, 1913) – szczurzynek luizjadzki
  • Melomys spechti Flannery & Wickler, 1990 – szczurzynek bukański – takson wymarły

Uwagi

  1. W teriologii za taksony współczesne uważa się również gatunki wymarłe po 1500 roku[7].

Przypisy

  1. 1 2 3 O. Thomas. A Subdivsion of the Genus Uromys. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth Series. 9 (51), s. 261, 1922. DOI: 10.1080/00222932208632669. (ang.).
  2. 1 2 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 272–273. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol.  ang.).
  3. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 500–502. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. 1 2 Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 693–699. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Melomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-10].
  6. 1 2 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 322–323. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Taxonomic overview. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-12]. (ang.).
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-12]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.