Szczeliniec Mały
Ilustracja
Widok od zachodu
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety,
Góry Stołowe

Wysokość

895 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Szczeliniec Mały”
Ziemia50°29′N 16°19′E/50,483333 16,316667

Szczeliniec Mały (niem. Kleiner Heuscheuer, czes. Malá Hejšovina) – szczyt w Górach Stołowych, tworzący wraz z przylegającym do niego od wschodu Szczelińcem Wielkim jednolity masyw.

Szczeliniec Mały ma wysokość 895 m n.p.m. i wznosi się na około 200 m ponad środkowe piętro Gór Stołowych[1]. Ma kształt zbliżony do ściętego w połowie wysokości stożka, zwieńczonego okrągłą koroną skalnych ścian, od wschodu przechodzącego w kilkukrotnie dłuższy masyw Szczelińca Wielkiego, od którego oddziela go płytka przełęcz o wysokości ok. 867 m n.p.m.[1]

Wierzchowina Szczelińca Małego należy do najwyższej z trzech powierzchni zrównań Gór Stołowych. Zbudowana jest z płasko ułożonych górnokredowych piaskowców ciosowych opadających we wszystkich kierunkach pionowymi ścianami kilkudziesięciometrowej wysokości[1]. Odmiennie niż sąsiedni Szczeliniec Wielki nie posiada systemu szerokich i głębokich spękań na kształt "skalnego miasta"[1].

U podnóża Szczelińca Małego od strony Pasterki, na przełomie 1790/1791 przed spodziewanym konfliktem pomiędzy Prusami a Austrią zbudowano niewielki fort, Baterię nad Pasterką, opuszczony w 1806 r.[2]

Szczeliniec Mały nigdy nie był udostępniany masowej turystyce, tak jak Szczeliniec Wielki[1]. Również obecnie jest całkowicie zamknięty dla ruchu turystycznego, a na jego obszarze utworzony jest rezerwat przyrody[1].

Formy skalne na skraju korony Szczelińca Małego


Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 231. ISBN 83-7005-301-7.
  2. ↑ Henryk Grzybowski. Bateria nad Pasterką – zapomniana kłodzka fortyfikacja. Geneza powstania i charakterystyka. „Ziemia Kłodzka”. 2013 (nr 226), s. 8-12, maj 2013. Wydawnictwo Ziemia Kłodzka. ISSN 1234-9208.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.