Szchara
შხარა
Ilustracja
Widok na Szcharę od strony gruzińskiej
Państwo

 Gruzja

Położenie

Megrelia i Górna Swanetia, Kabardo-Bałkaria

Pasmo

Kaukaz

Wysokość

5193 m n.p.m.

Wybitność

1357 m

Pierwsze wejście

1888
U. Almer, J.G. Cockin i C. Roth

Położenie na mapie Gruzji
Mapa konturowa Gruzji, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Szchara”
Ziemia43°00′02″N 43°06′44″E/43,000556 43,112222

Szchara (gruz. შხარა) – najwyższy szczyt Gruzji i trzeci co do wysokości szczyt Kaukazu, mierzy 5193 m n.p.m.[1] Niższy, zachodni wierzchołek ma wysokość 5068 m n.p.m. Znajduje się w regionie Górna Swanetia, na granicy gruzińsko-rosyjskiej, około 90 km na północ od miejscowości Kutaisi, drugiego co do wielkości miasta Gruzji. Znajduje się na terenie Kabardyjsko-Bałkarskiego Rezerwatu Wysokogórskiego[2].

Pierwszymi zdobywcami szczytu zostali we wrześniu 1888 r. Brytyjczyk John Garford Cockin i jego szwajcarscy przewodnicy Ulrich Almer i Christian Roth. Pierwszymi polskimi zdobywcami Szchary byli Jakub Bujak wraz ze Stefanem Bernadzikiewiczem, którzy 18 sierpnia 1935 roku weszli na szczyt. Szchara jest najwyższą częścią wielkiego muru skalnego, tzw. Ściany Bezingi. Wznosi się on na wysokość półtora kilometra do nawet dwóch kilometrów ponad podstawę[3].

Północny filar Szchary osiąga 1600 metrów[4].

Od południa właściwa wspinaczka na szczyt wiąże się z pokonaniem przewyższenia 2200 metrów, a całkowita deniwelacja szczytu względem doliny Inguri wynosi aż 3000 metrów[5].

Widok na masyw Szchary z wioski Uszguli

Zobacz też

Przypisy

  1. Wysokość i położenie zostało wyznaczone poprzez pomiar DGPS wykonany przez Petera Schoena i Borisa Avdeeva (zrzeszonych w GeoAT). Pomiar wykonano w lipcu 2010.
  2. Главная [online], Кабардино-Балкарский высокогорный государственный природный заповедник [dostęp 2021-11-29] (ros.).
  3. Shkhara : Climbing, Hiking & Mountaineering : SummitPost [online], www.summitpost.org [dostęp 2017-08-11].
  4. 100 Najpiękniejszych Gór Świata (Grupa IMAGE), (s. 68), zob. bibliografia
  5. Szchara - południowy filar

Bibliografia

  • Justyn Wojsznis: "Polacy na szczytach świata": wybór tekstów uczestników siedmiu wypraw alpinistycznych w latach 1933-1939 (Andy, Spitsbergen, Atlas, Kaukaz, Andy, Ruwenzori, Himalaje). Warszawa: Sport i Turystyka, 1964.
  • 100 Najpiękniejszych Gór Świata, Grupa IMAGE. Zbigniew Kieras i Wojciech Lewandowski, Wydawn. „Grupa IMAGE”, Warszawa 1995; ISBN 83-85461-20-5

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.