Sylwoterapia, lasoterapia[1], drzewoterapia, drzewolecznictwo – metoda pseudoterapeutyczna, według której przebywanie w obecności drzew i krzewów pobudza organizm do samoleczenia w przypadku osób chorych. Działanie lecznicze lasów nie zostało jednoznacznie potwierdzone. Przeglądy systematyczne wyników tysięcy badań naukowych, wykonywanych jednak nie zawsze zgodnie z zasadami RCT, pozwoliły stwierdzić, że oddziaływanie środowiska leśnego może być korzystne (hipoteza nie została odrzucona) i badania powinny być kontynuowane po usunięciu wad metodologicznych. Stwierdzono również, że zalecanie pacjentom terapii leśnej powinno być rozważane przed ich zakończeniem, ponieważ ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest niskie, a zwiększenie aktywności na świeżym powietrzu często bywa wskazane[2].

Sylwoterapia jest zaliczana do metod naturoterapeutycznych wraz z hortiterapią, terapią naturalną wg Kneippa czy terapią oceaniczną (przebywanie na pokładzie statków lub nad brzegiem mórz/oceanów).

Badania nie wykazały, że metody naturoterapeutyczne mają działanie lecznicze w przypadku chorób człowieka (z wyjątkiem terapii osób z fobiami prostymi, np. szum lasu lub fal morskich może być wykorzystywany w terapii fonofobii), jednak przebywanie w lesie (nad brzegiem morza lub np. w górach) może mieć korzyści w kontekście przeciwdziałania chorobom cywilizacyjnym[3]. Mechanizm działania prozdrowotnego polega zarówno na mniejszym narażeniu na czynniki chorobotwórcze takie jak smog, obecność ozonu, hałas, stres, jak i na czynniki pozytywne takie jak większe natlenienie, większa wilgotność powietrza (analogicznie w terapii oceanicznej). Elementem istotnym są również czynniki redukujące objawy stresu, takie jak oddziaływania estetyczne, szum drzew czy obecność w powietrzu lotnych związków aromatycznych[4].

Sylwoterapia, podobnie jak hortiterapia oraz zooterapia, wykorzystywana jest także do rewalidacji dzieci upośledzonych umysłowo.

Mimo braku podstaw naukowych, pseudoterapeuci zalecają, by do leczenia różnych schorzeń, np. reumatycznych wykonywać dotykanie, głaskanie, przytulanie się odkrytymi częściami ciała np. czołem, dłońmi, bosymi stopami i plecami.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Nina Woderska, Co nam daje las? O lasoterapii i sposobach na dobrą edukację przyrodniczą dorosłych [online], epale.ec.europa.eu, 31 lipca 2022 [dostęp 2024-02-11] (pol.).
  2. ↑ Hiroharu Kamioka i inni, A systematic review of randomized controlled trials on curative and health enhancement effects of forest therapy, „Psychology Research and Behavior Management”, 5, 2012, s. 85, DOI: 10.2147/prbm.s32402, ISSN 1179-1578, PMID: 22888281, PMCID: PMC3414249 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  3. ↑ Byeongsang Oh i inni, Health and well-being benefits of spending time in forests: systematic review, „Environmental Health and Preventive Medicine”, 22 (1), 2017, DOI: 10.1186/s12199-017-0677-9, ISSN 1342-078X, PMID: 29165173, PMCID: PMC5664422 [dostęp 2018-10-15] (ang.).
  4. ↑ Kostuch R., Drzewa i krzewy wpływające na ludzkie zdrowie, w: Środowisko a zdrowie, materiały pokonferencyjne, II Ogólnopolska Sesja Popularnonaukowa, Dostęp 2019-11-05 r.
  5. ↑ Agnieszka Antosik, Leśna terapia: jak czerpać zdrowie, energię i spokój z mocy drzew, Wydanie I, Białystok: Wydawnictwo Kobiece Agnieszka Stankiewicz-Kierus sp.k, 2023, s. 116-120, ISBN 978-83-8321-302-6 [dostęp 2024-01-24].

Bibliografia

  • Wieczór S. K. 2006. Sylwoterapia jako wartość dodana w agroturystyce. W: Majewski J., Graja S. red. Terapie w agroturystyce. MTP i AR w Poznaniu. Poznań.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.