Początki i sukcesy w kartingu

Urodziła się w rodzinie Johna i Sally Stoddart. Ma brata Davida^[1]. Jej ojciec był właścicielem salonu kolarskiego w rodzinnym Oban i rywalizował w kolarstwie^[2]. Stoddart rozpoczęła karierę od wyścigów kartingowych w wieku ośmiu lat. Brała udział w mistrzostwach kartingowych w West of Scotland Kart Club^[3], wygrała 24-godzinne Middle East Kart Championship i tytuł mistrzyni Szkocji juniorów w klasie „A” w 1997 roku. W latach 1996–2000 pięciokrotnie została uhonorowana tytułem najlepszej brytyjskiej kobiety-kierowcy wyścigowego, zaś w 2000 roku została ogłoszona najlepszą kobietą-kierowcą kartingowym na świecie^[4]. W trakcie kariery kartingowej rywalizowała m.in. z Lewisem Hamiltonem^[1].

Brytyjska Formuła Renault 2.0 i Brytyjska Formuła 3

Stoddart próbowała łączyć karierę sportową ze studiami na Uniwersytecie Edynburskim na kierunku biznesu międzynarodowego^[1], ale stwierdziła, że chce poświęcić się wyścigom i zrezygnowała ze studiów na dwa tygodnie po rozpoczęciu drugiego roku kształcenia. Ze wsparciem ojca przeprowadziła się do Northampton, który był najbliżej toru Silverstone. W tym czasie podjęła kilka prac, aby mieć pieniądze na kontynuowanie startów. Dniami pracowała w sklepie z odzieżą wyścigową, a wieczorami jako członek obsługi toru, w międzyczasie dorabiając jako instruktor jazdy. Zadebiutowała w wyścigach samochodów jednomiejscowych w serii Renault Winter Series w 2001 roku^[5]. Dopiero znalezienie sponsora, firmy BT, pozwoliło jej na awans do serii Brytyjskiej Formuły Renault 2.0^[2]. W czasie startów w trzech sezonach w latach 2002–2004 zajmowała kolejno osiemnaste, dziewiąte i piąte miejsce w klasyfikacji generalnej oraz pięciokrotnie stawała na podium^[6].

W sezonie 2005 awansowała do Brytyjskiej Formuły 3, do zespołu Alan Docking Racing. Wzięła udział tylko w dwóch wyścigach, gdyż złamała nogę w czasie biegu. Straciła miejsce w Brytyjskiej Formule 3 i – jak sama przyznała – nie byłaby w stanie utrzymać się w tej serii nawet bez doznania kontuzji. Startując w Brytyjskiej Formule Renault 2.0 pozyskała finansowanie w wysokości 100 tys. funtów na rowój kariery, ale sezon w Brytyjskiej Formule 3 kosztował co najmniej pół miliona – takich pieniędzy nie udało jej się zdobyć. W tym czasie została dwukrotnie nominowana do tytułu młodego brytyjskiego kierowcy roku (ang. British Club Driver of the Year) i dostrzeżona przez zespół Mercedes-Benz, który zaoferował jej roczny kontrakt w serii wyścigów Deutsche Tourenwagen Masters (DTM) (który ostatecznie trwał aż siedem lat)^[1].

Deutsche Tourenwagen Masters (DTM)

Stoddart na torze Hockenheimring (kwiecień 2008)

Stoddart na torze Hockenheimring w serii DTM 2009

W latach 2006–2012 Stoddart została pierwszą kobietą od 10 lat, po Ellen Lohr (w latach 1991–1996)^[5], która startowała w samochodach turystycznych Mercedes-Benz w Deutsche Tourenwagen Masters (DTM)^[7]. Przez pierwsze dwa sezony w zespole Mücke Motorsport, a następnie w Persson Motorsport. Pierwsze i jedyne punkty wywalczyła w sezonie 2010, kiedy to dwukrotnie zdobyła siódme miejsce w wyścigu na torze EuroSpeedway Lausitz i Hockenheimring^[6]. Były do dobre rezultaty, osiągnięte przez Szkotkę pomimo mało konkurencyjnego auta, którym się ścigała. Starty przyniosły jej dużą popularność i sympatię kibiców^[8][9].

Wolff często wypowiadała się za normalizacją udziału kobiet w sportach motorowych. Od 2009 roku rywalizowała w aucie o różowym malowaniu, co jak sama nazwała „banałem blondynki w różowym samochodzie”, a jej obecność na torze często denerwowała innych kierowców-mężczyzn. Sama wspominała sytuację, w której jeden z kierowców wyprzedzonych przez nią w wyścigu krzyczał do swojego inżyniera, żeby „zabrał mu z drogi tę dziewczynę”, na co otrzymał odpowiedź: „Jean, nie możemy jej usunąć z drogi, musisz ją wyprzedzić”^[1].

Stoddart, która w ostatnim sezonie rywalizowała już pod nazwiskiem Wolff, opuściła serię DTM po sezonie 2012^[10].

Formuła 1

Wolff podczas testów Williams Martini Racing na torze Silverstone (2014)

W latach 2012–2015 Wolff wchodziła w skład zespołu Formuły 1 Williams Martini Racing, najpierw jako kierowca rozwojowy, a od 2014 roku jako kierowca testowy. Dołączyła do zespołu w kwietniu 2012 roku, zaś po raz pierwszy zasiadła w bolidzie F1 na oficjalnych treningach towarzyszących Grand Prix Wielkiej Brytanii i Grand Prix Niemiec w lipcu 2014 roku. Wolff była kolejną kobietą, która testowała bolid Formuły 1 po Maríi de Villota, która uległa wypadkowi rok wcześniej, a także pierwszą kobietą od 22 lat, która testowała bolid podczas weekendu wyścigowego^[11]. Testowała także bolid FW36 w symulatorze i współpracowała z kierowcami takimi jak Bottas oraz Massa^[12].

4 listopada 2015 roku ogłosiła zakończenie kariery w sportach motorowych. Stwierdziła, że miała nadzieję i szansę na start w Formule 1, ale jest to już niemożliwe do zrealizowania^[13]. Problemem w kontynuowaniu kariery była także opinia publiczna, która twierdziła, że za rozwojem jej kariery i powiązaniami z Formułą 1 stoi mąż Toto Wolff, jednak jak sam przyznał: „Susie jest drobną kobietą o wielkim charakterze, która pracowała w Mercedesie zanim (przyp. – dołączyłem do niego) ja”^[14].

Formuła E i organizacja Dare to be Different

W 2016 roku, po zakończeniu kariery sportowej, zaangażowała się w tworzenie organizacji Dare To Be Different, która ma na celu wspieranie młodych talentów wśród kobiet-kierowców oraz zwiększanie ich szans na rywalizowanie we wszystkich poziomach i aspektach sportów motorowych, a także popularyzację sportów motorowych wśród kobiet. W 2018 roku jej organizacja została połączona z inicjatywą FIA Girls on Track, tworząc tym samym jeden międzynarodowy program informacyjny wspierania udziału kobiet w sportach motorowych^[15].

W 2017 roku otrzymała Order Imperium Brytyjskiego (MBE) za wkład i zasługi dla kobiet w sporcie^[15].

W 2018 roku została dyrektorem generalnym i udziałowcem zespołu Formuły E Venturi Racing. Pod jej przewodnictwem, kierowca tego zespołu, Edoardo Mortara zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej kierowców. W listopadzie 2021 roku awansowała na dyrektora generalnego^[16][17].

Życie prywatne

W październiku 2011 roku wyszła za mąż za Toto Wolffa, szefa zespołu Mercedes AMG Petronas Motorsport Formula One Team^[18]. Para poznała się tuż po wypadku Wolffa na torze Nürburgring w 2009 roku, kiedy to Stoddart – w imieniu kierowców Mercedesa ścigających się w serii DTM – wykonała do Wolffa telefon z zapytaniem o jego stan zdrowia po wypadku^[19]. 10 kwietnia 2017 roku na świat przyszedł ich syn Jack^[20].

DTM

Podsumowanie