Suddhodana Gotama (pali Suddhodana सुद्धोदन; sanskr शुद्धोदन Śuddhodana) (ok. 600-500 p.n.e.) – indyjski król z rodu Śakyów. Władca miasta Kapilavastu. Ojciec Sidhatthy Gotamy, znanego jako Budda.

Więzy rodzinne

Był synem Sihahanu i Kaccāny. Miał czterech braci: Dhotodanę, Sakkodanę, Sukkodanę, Amitodanę, oraz dwie siostry: Amitę i Pamitę^[1].

Królowa Māyā (znana też jako Māyādevi) z królestwa Devadaha urodziła mu syna Sidhatthę Gotamę, późniejszego Buddę. Po jej śmierci jej miejsce zajęła jej siostra Pajāpatī (znana też jako Māhapajāpatī Gotami)^[2], która poczęła mu syna Nandę i córkę Sundarī Nandā.

Życie

Po narodzinach Sidhatthy Gotamy, pierworodnego syna Suddhodany, Asita (nadworny asceta) wygłosił przepowiednię. Według niej Siddhatha miał się stać Uniwersalnym Władcą lub nauczycielem ludzkości^[3]. Suddhodana wolał, by syn został Uniwersalnym Władcą niż mędrcem, i zamknął go w pałacu, otaczając wygodami. Kiedy syn opuszczał pałac, słudzy usuwali tych, którzy nie godni byli wzroku księcia z ulic. Jednak mimo wysiłku ojca Sidhattha podczas kilku przejażdżek ujrzał cztery (tzw. wielkie) znaki: starca, chorego, orszak żałobny i wędrownego ascetę. Pragnienie odnalezienia prawdy było silniejsze niż wysiłki ojca, by przytrzymać Sidhatthę w świecie wygód pałacowych.

Odejście księcia, było wielkim ciosem dla ojca. Zachowywał on jednak wiarę w syna. Kiedy doniesiono mu, że Sidhattha zmarł podczas swej wędrówki – odmówił wiary w te słowa, gdyż jego syn nie umarłby, nie dopiąwszy celu^[4]. Kiedy wieść o tym doszła do Przebudzonego już Sidhatthy, wygłosił on Mahādhammapāla Jātaka, która opowiadała o niezachwianej wierze Suddhodany w swego syna, w poprzednich żywotach.

Zgodnie z legendą Suddhodana nie mógł pogodzić się z odejściem syna i podejmował wielkie wysiłki w celu odnalezienia go. Po wielu latach, kiedy wieść o oświeceniu Siddhathy dotarła do Suddhodany, ten wysłał synowi posłańca do Veluvana w Rājagasze, w towarzystwie 10 tysięcy ludzi, aby ci przekonali syna do przybycia w rodzinne strony. Posłańcy jednak wysłuchawszy nauk Buddy, wstąpili do Zgromadzenia i zapomnieli o misji. Suddhodana postanowił więc wysłać do syna jego najbliższego przyjaciela Kāludāyīa, aby ten wstąpił do Zgromadzenia i przekonał Buddę do odwiedzin domu rodzinnego. Posłaniec wypełnił misję. Budda przyjął ojcowskie zaproszenie i odwiedził Kapilavatthu. Nim wkroczył do pałacu, prosił, wraz z innymi mnichami, o jałmużnę na ulicach stolicy. Ojciec wraz z orszakiem podążył na spotkanie synowi i zbeształ syna za chodzenie po prośbie. Budda odparł, że to tradycja Przebudzonych. Słysząc te słowa, Suddhaodana stał się „sotāpanna” (Wchodzącym w strumień). Po posiłku w pałacu i wygłoszeniu Dhammy Suddhoddana osiągnął stan sakadāgāmī (Raz powracającym)^[5]. Następny stopień – anāgāmī (Nie powracający) – osiągnął po wysłuchaniu Mahādhammapāla Jātaki^[6].

Wiele lat później, gdy Budda usłyszał, że jego ojciec jest bliski śmierci, opuścił Vesāli i przybył do ojca. Przekazał ojcu ostatnie nauki, a Suddhodana osiągnął stan arahanta (Przebudzonego) jako osoba świecka^[7].

Przypisy