część/dzielnica Krosna | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
W granicach Krosna |
1 stycznia 1953[1] |
SIMC |
0952657 |
Populacja (2019) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Krosna | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
49°40′14″N 21°45′45″E/49,670556 21,762500 |
Suchodół – część miasta Krosno[2], jednostka pomocnicza gminy (dzielnica)[3].
Dawna wieś lokowana na prawie niemieckim w 1430, w 1953 przyłączona do Krosna.
Leży nad rzeką Lubatówką i potokiem Badoń, nad którym został utworzony użytek ekologiczny[4].
Etymologicznie nazwa pochodzi od suchych obszarów występujących w nizinach nadrzecznych lub suchych rowów, jarów naturalnych broniących dostępu do grodów. Według legendy tym szlakiem węgierskim prowadzącym nad rzeką Lubatówką do Bramy Węgierskiej w Krośnie, przechodził św. Wojciech, św. Jadwiga (1384), i św. Jan z Dukli.
Wieś królewska położona na przełomie XVI i XVII wieku w ziemi sanockiej województwa ruskiego[5], w drugiej połowie XVII wieku należała do tenuty Besko starostwa sanockiego[6]. W XVII wieku Robert Wojciech Portius był tu dzierżawcą folwarku.
W Suchodole znajduje się ulica Dębowa, która to zawdzięcza swą nazwę legendzie, o królowej Jadwidze, ks. Sarna ujmuje ją następująco: Królowa Jadwiga przybyła w te strony i chciała wybudować kościół na górce granicznej między Suchodołem a Głowienką w miejscu, gdzie dziś stoi kilkunastoletni dąb, bo stary dąb spłonął w wyniku podpalenia go od wewnątrz przez suchodolskich młodzieńców. Zamiar królowej nie doszedł jednak do skutku, gdyż sprzeciwili się temu mieszkańcy Suchodołu i Głowienki. Rozgniewana królowa miała powiedzieć, że nigdy z tych dwóch wiosek nikt nie zostanie księdzem.
Pod Suchodołem toczyły się walki konfederacji barskiej w maju 1772 r. i istniały tu konfederackie groby. W miejscu tym wykonano symboliczny nagrobek konfederacki z krzyżem.
W roku 1876 wieś Suchodół liczyła 910 mieszkańców. Od południa graniczyła z Głowienką i Miejscem Piastowym, na wschód z Krościenkiem Niżnym i Łężanami, a na zachodzie z obecną dzielnicą Polanka. W dawnych granicach Suchodołu leżały grunty obecnego lotniska oraz osiedla im. Traugutta. Na terenach należących niegdyś do wsi Suchodół zlokalizowany jest cmentarz komunalny i kościół św. Piotra Apostoła i Jana z Dukli.
W 1897 r. założono w Suchodole drugą po Czernichowie (1864) najstarszą szkołę rolniczą w Galicji, która miała już znaczną autonomię (po 1861 r.) i mogła nauczać w języku polskim.
14 września 1900 r. Cesarz Austrii Franciszek Józef na wzgórzu Pod Dębem obserwował Wielkie Manewry. W czasie I wojny światowej doszło do bratobójczych walk nad Lubatówką, a poległych chowano w kwaterach na pobliskim cmentarzu.
Na Apel Józefa Piłsudskiego z Suchodołu zgłosiło się 20 mężczyzn i w latach 1919-1920 walczyli pod rozkazami Komendanta Legionów. W tej miejscowości postawiono pomnik upamiętniający imiennie 19 mieszkańców poległych w I i 20 w II wojnie światowej.
Obecnie powierzchnia dzielnicy wynosi 726,51 ha. W roku 2019 liczba mieszkańców dzielnicy wyniosła 2 949[7].
Ludzie związani z Suchodołem
- Józef Jurczyk – rolnik, poseł na Sejm RP
- Leon Stec "Gustaw" – członek AK, kierownik szkoły, wykładowca Kursu Podchorążówki AK w Suchodole, inwigilowany przez UB, poniósł śmierć,
- Józef Zajdel "Podkowiak" – organizator partyzantki i punktu przerzutowego na Węgry, goszczący Stanisława Węklara,
- Stanisława Wenklar "Wujek" – miejscowy organizator ZWZ, Komendant Obwodu OP-15 Krosno w 1944,
- Józef Drelichowski "Kłos", "Hen", (1891-1977) – zastępca a potem Kierownik Obwodu AK,
- Jan Czuchra "Janczar" (ur. 1922) – w Oddziale "Orskiego" Józefa Czuchry, potem ochotnik w I Armii Wojska Polskiego bohater walk o Warszawę, Płock, Bydgoszcz i Wał Pomorski odznaczony Krzyżem Partyzanckim,
- Kazimierz Czuchra "Ziuk" – zginął w czasie obławy z rąk Niemców w Żeglcach 3 maja 1944,
- płk Franciszek Suchodolski de Suchodół – dowódca 13 Galicyjskiego Regimentu Ułanów (1871),
- Józef Wilk – ur. w Suchodole w 1881 r. rzeźbiarz, medalier, pedagog, twórca pomnika ces. Franciszka Józefa dla Sarajewa, odznaki Komitetu Biskupiego Krakowskiego, ołtarza w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu, posągu Chrystusa dla fary w Przeworsku i wielu innych realizacji rzeźbiarskich (kilkadziesiąt jego prac znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej).
- Józef Bach – legionista, dyrektor Państwowej Szkoły Rolniczej w Suchodole
Na terenie dzielnicy znajduje się
- Szkoła Rolnicza z 1897 r., odremontowana, teraz znajduje się tam PWSZ
- Szkoła Podstawowa nr 5 im. Jana Pawła II
- Krośnieńska Biblioteka Publiczna. Filia nr 2
- Pomnik upamiętniający poległych w I i w II wojnie światowej
- Mogiła Konfederatów barskich z Krzyżem
- Zabytkowe kapliczki
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1961 r. nr 46, poz. 249
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Dzielnice i osiedla. [dostęp 2020-08-25].
- ↑ Uchwała numer XXVI/542/04 Rady Miasta Krosna z dnia 28 października 2004 roku w sprawie utworzenia użytku ekologicznego pod nazwą Dolina potoku Badoń
- ↑ Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 4.
- ↑ Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 250.
- ↑ Osiedla i dzielnice Krosna. Które są największe, a które mają najwięcej mieszkańców? [online], Krosno Nasze Miasto [dostęp 2022-11-19] (pol.).
Bibliografia
- T. Dobrowolski, Rzeźbiarz i pedagog: Z dziejów kultury i literatury ziemi przemyskiej, t. III, s. 427-433, Przemyśl 1978
- J. Garbarcik: Krosno – studia z dziejów miasta i regionu, T. I, Kraków 1972
- J. Garbarcik: Krosno – studia z dziejów miasta i regionu, T. II, Kraków 1973
- S. Cynarski: Krosno – studia z dziejów miasta i regionu, T. III, Kraków 1995
- W. Sarna: Opis powiatu krośnieńskiego pod względem geograficzno-historycznym, Przemyśl 1898
- Stanisław Rusnarczyk: Życie i dzieło Jana Czuchry, robotnika, żołnierza i artysty, Krosno 2007.