Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
222536 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
53°04′19″N 26°43′01″E/53,072000 26,717000 |
Suchlicze (biał. Сухлічы; ros. Сухличи) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie kleckim, w sielsowiecie Zubki.
Znajduje tu się przystanek kolejowy Zubki, położony na linii Osipowicze – Baranowicze.
Historia
Dawniej wieś i folwark będący własnością Radziwiłłów. Do 1874 dobra należały do ordynacji kleckiej, a następnie wskutek rodzinnego układu do ordynacji nieświeskiej. W XIX i w początkach XX w. położony był w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie słuckim, w gminie Kleck.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[uwaga 1], w gminie Kleck[2]. W 1921 wieś liczyła 360 mieszkańców, zamieszkałych w 70 budynkach, w tym 330 Polaków i 30 Białorusinów. 348 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 8 mojżeszowego i 4 rzymskokatolickiego[2]. Folwark liczył zaś 27 mieszkańców, zamieszkałych w 6 budynkach, wyłącznie Polaków. 21 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 6 rzymskokatolickiego[2].
Uwagi
- ↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach słuckim (do 1919), baranowickim (1919 - 1920) i nieświeskim (1920 - 1945)
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- 1 2 3 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia
- Suchlicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 534 .
- Suchlicze na mapie WIG
- Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak: Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. Warszawa: Demart SA, 2007. ISBN 978-83-7427-363-3.