Styracurinae | |||
Carvalho, Loboda & da Silva, 2016[1] | |||
S. schmardae | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina |
Styracurinae | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Podrodzina: Styracura Carvalho, Loboda & da Silva, 2016 | |||
Rodzaje i gatunki | |||
|
Styracurinae – monotypowa podrodzina ryb chrzęstnoszkieletowych z rodziny płaszczek słodkowodnych (Potamotrygonidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Do podrodziny należą gatunki występujące w wodach zachodniego Atlantyckiego i wschodniego Spokojnego[3][4].
Morfologia
Długość ciała do 200 cm[4].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 2016 roku zespół brazylijskich ichtiologów (Marcelo Rodrigues de Carvalho, Thiago Silva Loboda i João Paulo Capretz Batista da Silva) w artykule poświęconym nowej podrodzinie i nowemu rodzajowi płaszczek słodkowodnych opublikowanym w czasopiśmie Zootaxa[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) T. schmardae.
Etymologia
Styracura: gr. στυραξ sturax, στυρακος sturakos ‘ostrze, szpikulec na dolnym końcu drzewa włóczni’; ουρα oura ‘ogon’[5].
Podział systematyczny
Do podrodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami[3]:
- Styracura pacifica (Beebe & Tee-Van, 1941)
- Styracura schmardae (Werner, 1904)
Przypisy
- 1 2 Carvalho, Loboda i da Silva 2016 ↓, s. 202.
- ↑ Carvalho, Loboda i da Silva 2016 ↓, s. 203.
- 1 2 Ron Fricke , William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-17] (ang.).
- 1 2 R. Froese & D. Pauly: Styracura. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-17]. (ang.).
- ↑ Ch. Scharpf: Family Potamotrygonidae Garman 1877 (Neotropical Stingrays). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-17]. (ang.).
Bibliografia
- M.R. de Carvalho, T.S. Loboda & J.P.C.B. da Silva. A new subfamily, Styracurinae, and new genus, Styracura, for Himantura schmardae (Werner, 1904) and Himantura pacifica (Beebe & Tee-Van, 1941) (Chondrichthyes: Myliobatiformes). „Zootaxa”. 4175 (3), s. 201-221, 2016. DOI: 10.11646/zootaxa.4175.3.1. (ang.).