Cistothorus platensis[1] | |||||
(Latham, 1790) | |||||
Strzyżyk nadrzeczny sfotografowany w Parku Narodowym Serra da Canastra w Brazylii | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
strzyżyk nadrzeczny | ||||
Synonimy | |||||
| |||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||||
Zasięg występowania | |||||
Strzyżyk nadrzeczny (Cistothorus platensis) – gatunek małego ptaka z rodziny strzyżyków (Troglodytidae). Występuje w Meksyku, Ameryce Centralnej i Południowej. Nie jest zagrożony.
Systematyka
Systematyka tego gatunku jest bardzo skomplikowana. Tradycyjnie wyróżnia się kilkanaście podgatunków C. platensis[2][4]. Robbins i Nyári w 2014 roku zasugerowali, iż gatunek ten powinien zostać podzielony na minimum 9 gatunków[5]. Na razie jednak do osobnego, monotypowego gatunku wydzielono jedynie strzyżyka turzycowego (Cistothorus stellaris), zamieszkującego południowo-środkową i południowo-wschodnią Kanadę oraz północno-wschodnie USA[2][4][5].
- Cistothorus platensis tinnulus – zachodni Meksyk.
- Cistothorus platensis potosinus – San Luis Potosí (środkowy Meksyk).
- Cistothorus platensis jalapensis – środkowe Veracruz (wschodni Meksyk).
- Cistothorus platensis warneri – niziny Veracruz, Tabasco i Chiapas (południowo-wschodni Meksyk).
- Cistothorus platensis russelli – Belize.
- strzyżyk rdzawoszyi (Cistothorus platensis elegans) – południowy Meksyk i Gwatemala.
- Cistothorus platensis graberi – południowo-wschodni Honduras i północno-wschodnia Nikaragua.
- Cistothorus platensis lucidus – Kostaryka i zachodnia Panama.
- strzyżyk krótkoskrzydły (Cistothorus platensis alticola) – północna Kolumbia przez Wenezuelę do zachodniej Gujany.
- strzyżyk łąkowy (Cistothorus platensis aequatorialis) – zachodnio-środkowa Kolumbia do środkowego Peru.
- strzyżyk inkaski (Cistothorus platensis graminicola) – południowo-środkowe Peru.
- strzyżyk punański (Cistothorus platensis minimus) – południowe Peru do południowej Boliwii.
- Cistothorus platensis polyglottus – południowo-wschodnia Brazylia, Paragwaj i północno-wschodnia Argentyna.
- strzyżyk ubogi (Cistothorus platensis tucumanus) – południowa Boliwia i północno-zachodnia Argentyna.
- strzyżyk nadrzeczny (Cistothorus platensis platensis) – środkowa i wschodnia Argentyna.
- strzyżyk pasiasty (Cistothorus platensis hornensis) – środkowe i południowe Chile, południowa Argentyna.
- Cistothorus platensis falklandicus – Falklandy.
Morfologia
Długość ciała 10–12 cm. Czoło ciemnobrązowe, delikatne rdzawe kreski. Brak białego paska ocznego jak u strzyżyka błotnego, a białe kreski na grzbiecie mniej wyraźne. Boki pomarańczowopłowe, pokrywy podogonowe płowe; spód ciała biały. Obie płci są podobne.
Środowisko
Występuje w zróżnicowanych środowiskach, m.in. w niskich zaroślach na wilgotnych łąkach i obrzeżach mokradeł, na sawannach.
Status
IUCN uznaje strzyżyka nadrzecznego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji po taksonomicznym podziale gatunku nie została oszacowana. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[3].
Przypisy
- ↑ Cistothorus platensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 3 Kroodsma, D., Brewer, D., Marks, J.S. & Kirwan, G.M.: Grass Wren (Cistothorus platensis). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2019. [dostęp 2020-01-06].
- 1 2 Cistothorus platensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- 1 2 F. Gill, D. Donsker (red.): Dapple-throats, sugarbirds, fairy-bluebirds, kinglets, hyliotas, wrens, gnatcatchers. IOC World Bird List: Version 9.2. [dostęp 2020-01-06]. (ang.).
- 1 2 Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Troglodytidae Swainson, 1831 - strzyżyki - Wrens (wersja: 2020-04-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-19].
Bibliografia
- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne (włącznie ze strzyżykiem turzycowym). [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).