Strzelec Górka Stanisławów
Pełna nazwa

Klub Sportowy
Strzelec Górka Stanisławów

Data założenia

1922

Data rozwiązania

1939

Państwo

 Polska

Stadion

Stadion Górka

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe

Strzelec Górka Stanisławów (pełna nazwa: Klub Sportowy Strzelec „Górka” Stanisławów) – polski klub piłkarski z siedzibą w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk na Ukrainie). Rozwiązany podczas II wojny światowej.

Historia

Chronologia nazw:

  • 1922–1934: KS Górka Stanisławów
  • 1934–1939: KS Strzelec Górka Stanisławów

Klub Sportowy Górka w Stanisławowie został założony w maju 1922 roku, kiedy to Stanisław Wołoszyn zaczął jednoczyć lokalnych nastolatków w „Towarzystwo Przyjaciół Młodzieży Uczniowskiej”, które na początku swojej działalności zajmowało się przede wszystkim edukację duchową. Członkowie Towarzystwa za pieniądze otrzymane z różnych dotacji wybudowali swoimi rękami dom, który później stał się siedzibą SKS Górka. Z czasem towarzystwo zaczęło propagować również i wychowanie fizyczne, ponieważ zostało przemianowane na Sokolski Klub Sportowy Górka.

Pierwsza wzmianka o piłkarskiej drużynie „Górka” znajduje się w lokalnej prasie w maju 1927 roku[1]. Beniaminek nie znalazł godnego przeciwnika w klasie C i natychmiast awansował do klasy B. W rozgrywkach o Puchar Stanisławowa zespół zajął trzecie miejsce po Rewerze i Stanisławowii. 22 lutego 1934 został przekształcony w Klub Sportowy Strzelec „Górka” i otrzymywał wsparcie finansowe od rządu za przygotowanie młodych ludzi do służby w wojsku[2]. Po utworzeniu stanisławowskiego OZPN (1933), w 1934 debiutował w Klasie A. Wkrótce stał się jedną z najsilniejszych drużyn w Stanisławowie[3]. 12 lipca 1936 w Kałuszu w meczu barażowym o mistrzostwo stanisławowskiego OZPN zespół piłkarski przegrał z Pogoń Stryj 4:0 (3:0). W następnym sezonie 1936/37 w meczu barażowym o mistrzostwo 17 czerwca 1937 przegrał z Rewerą Stanisławów 2:0 (0:0)[4]. Dopiero w 1939 zdobył mistrzostwo stanisławowskiego OZPN.

W 1939 roku w rywalizacji o I ligę Państwową z pierwszą drużyną grupy lwowskiej Junakiem Drohobycz (0-4, 1-6), grupy lubelskiej Unią Lublin (0-3, 1-5) oraz grupy wołyńskiej Policyjnym KS Łuck (3-2, 2-2) niestety okazali się przegranymi. Klub zajął tylko 3 miejsce w grupie południowo-wschodniej[5].

Wiosną 1939 prezesem klubu pozostawał kpt. Ignacy Lubczyński, a członkiem honorowym klubu został wtedy prezydent Stanisławowa, Franciszek Kotlarczuk[6].

We wrześniu 1939, kiedy wybuchła II wojna światowa, klub przestał istnieć.

W 1940 na bazie klubu był stworzony radziecki klub Łokomotyw Stanisławów[7].

Sukcesy

Znani piłkarze

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.